tag:blogger.com,1999:blog-72312174217309424282024-03-13T03:20:01.745+02:00ΎπνωσιςΎπνε που πήρες τα παιδιά..ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.comBlogger57125tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-22251846258010379442014-02-23T20:37:00.003+02:002014-02-23T20:49:10.876+02:00Ρίμα, η φωτιά του καθρέφτη.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-_XRRfRRQl98/Uwo_ebjx-iI/AAAAAAAAFhY/ZqbxoR6vWbc/s1600/baby-teardrop.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-_XRRfRRQl98/Uwo_ebjx-iI/AAAAAAAAFhY/ZqbxoR6vWbc/s1600/baby-teardrop.jpg" height="480" width="640" /></a></div><br />
<b>Teardrop by Massive Attack</b><br />
Writer(s): Elizabeth Fraser, Robert Del Naja, Nick Berry, Andrew Lee Isaac Vowles, Grantley Evan Marshall<br />
Copyright: Cocteau Twins Ltd., Sm Publishing Uk Limited<br />
<b>Cover by Newton Faulkner</b><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><b>Love, love is a verb, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Love is a doing word, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath. </b></div><div style="text-align: center;"><b>Gentle impulsion, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Shakes me, makes me lighter, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath. </b></div><div style="text-align: center;"><b>Teardrop on the fire, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath. </b></div><br />
<div style="text-align: center;"><b>Night, night after day, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Black flowers blossom, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath. </b></div><div style="text-align: center;"><b>Black flowers blossom, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Teardrop on the fire, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my... </b></div><br />
<div style="text-align: center;"><b>Water is my eye, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Most faithful mirror. </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Teardrop on the fire, </b></div><div style="text-align: center;"><b>I've a confession. </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Most faithful mirror, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Teardrop on the fire, </b></div><div style="text-align: center;"><b>Fearless on my breath. </b></div><br />
<div style="text-align: center;"><b>You're stumbling a little, </b></div><div style="text-align: center;"><b>You're stumbling a little.</b></div><br />
<div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="//www.youtube.com/embed/HU8sd8uNBxY?rel=0" width="853"></iframe><br />
</div></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-65957441356018514062013-11-10T19:46:00.001+02:002013-11-10T21:25:23.484+02:00Ο καπνός γίνηκε μελάνι, κι ύστερα πνοή.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο Ντέηβ καπνίζει νωχελικά στο ξύλινο μπαλκόνι.<br />
Το ηλιοβασίλεμα χαϊδευει απαλα το γρασίδι και τα δέντρα στο πάρκο που τον χωρίζει από τη θάλασσα.<br />
Γυρίζει το κεφάλι πίσω και εμφανίζεται η Άλις στο οπτικό του πεδίο.<br />
Η ξανθιά γυναίκα βγάζει τα ρούχα της και καθώς το βλέμμα της συναντά το δικό του, γδύνεται πιο αργά - σχεδόν σαγηνευτικά.<br />
Ο Ντέηβ πετάει τη γόπα στο δρόμο και μπαίνει μέσα. Η Άλις είναι καλυμμένη με μια ρόμπα και γεμίζει δύο ποτήρια με ουίσκι. Σκέτο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-QGrVycXJMbE/Un_EL7g1qzI/AAAAAAAAFdU/bMpbT00uUTs/s1600/38955357.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-QGrVycXJMbE/Un_EL7g1qzI/AAAAAAAAFdU/bMpbT00uUTs/s400/38955357.jpg" width="400" /></a></div>
Πριν λίγους μήνες, η Άλις ήταν παντρεμένη.<br />
Ο Ζωρζ ήταν μεγάλος θεατρίνος, σπουδαίος της γενιάς του. Η φήμη του έφτανε στο Μπρούκλιν και το Χόλιγουντ. Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο καθώς μέχρι και οι Νιού Γιορκ Τάιμς του είχαν αφιερώσει 2 ολόκληρες σελίδες, την 4η και την 5η. Ο Ζωρζ δεν εμπιστευόταν εύκολα τους ανθρώπους τριγύρω. Και κάθε φορά που σκεφτόταν την ειρωνεία αυτή, χαμογελούσε. Ένοιωθε τόσο μοναξιά ακόμα κι αν τριγύρω του είχε ένα ολόκληρο θίασο ή μια αίθουσα γεμάτη με δημοσιογράφους να κρέμονται από κάθε του λέξη.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-erKZKdlwTBw/Un_ETx1DqAI/AAAAAAAAFdc/inD6CAPjzYw/s1600/tumblr_lspne1DWFY1qi6xs1o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-erKZKdlwTBw/Un_ETx1DqAI/AAAAAAAAFdc/inD6CAPjzYw/s400/tumblr_lspne1DWFY1qi6xs1o1_500.jpg" width="302" /></a></div>
Αυτή ήταν μια άσημη ειδικευόμενη σε μια τοπική φυλλάδα στο Σικάγο. Μια πόλη ερωτική, βίαιη και θερμή παρόλο το κρύο που τη φλέρταρε από τις αρχές Οκτωβρίου. Ο Ζωρζ μετά από μια ακόμα πετυχημένη παράσταση, ήταν το τιμώμενο πρόσωπο σε μια εκδήλωση στο Δημαρχιακό Μέγαρο. <br />
Η Άλις ήθελε να ξεφύγει από τη μονοτονία της ζωής, από το μικρό της διαμέρισμα με τους ξεβαμμένους τοίχους, την υγρασία και την ανύπαρκτη ηχομόνωση που επέτρεπε στις φωνές του γειτονικού ζευγαριού να βιάζουν την ηρεμία της κάθε βράδυ. <br />
Είχε σκοπό σοβαρό να κερδίσει μια αποκλειστική δήλωση του Ζωρζ.<br />
Ο Ζωρζ βαριόταν. <br />
Βαριόταν τόσο που οι λέξεις του Δημάρχου προς αυτόν ήταν άηχες' στόματα ανοιγόκλειναν, διακοπτόμενα από εφέ χαμόγελων και πονηρό κλείσιμο του ματιού από τη γυναίκα του Δημάρχου. Όμως δεν τον ενδιέφεραν. <br />
Παρήγγειλε ένα ακόμα ποτό και έλεγχε την ώρα κάθε 5 λεπτά, λες και ο χρόνος θα κυλούσε πιο γρήγορα. <br />
Ξαφνικά όμως αυτός πάγωσε. <br />
Ήταν στιγμή λες και όλα τα φώτα της σάλας γινήκαν προβολείς και στόχευαν μόνο ένα πρόσωπο ανάμεσα στα τόσα. Μια γυναίκα ανείπωτης ομορφιάς, αφτιασίδωτης γοητείας, με ξανθό μαλλί να καλύπτει τους γυμνούς της ώμους και ένα λευκό φόρεμα να τυλίγει το καλοσχηματισμένο κορμί της. Οι γόβες στα πόδια δεν σήκωναν καμία αμφιβολία καθώς οι γλουτοί της, σχεδόν σαν σε παρέλαση, διέσχιζαν το δωμάτιο, υπερνικώντας το σόου της ζωντανής ορχήστρας στην άκρη του. <br />
Έφτασε μπροστά στο Ζωρζ κι αυτός με μια κίνηση του κεφαλιού τής παρήγγειλε πιοτό. <br />
Δεν έμοιαζε με καμία που γνώριζε και σαν αυτή άνοιξε το στόμα της, επαληθεύτηκε.<br />
Τα μάτια της ήταν καρφωμένα στα δικά του και κανείς από τους δύο δεν υποχωρούσε. Σε αυτό το παιχνίδι θα υπήρχαν δύο νικητές καθώς μετά από 20 ακόμα λεπτά παρουσίας, ο Ζωρζ και η Άλις αποσύρθηκαν στη σουίτα του πρώτου, στο Γουόλντορφ Αστόρια.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-VT5OjPLvIbE/Un_EdylcmuI/AAAAAAAAFdo/h9O56pSS864/s1600/WA_Chicago_11_17_11_FP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="http://4.bp.blogspot.com/-VT5OjPLvIbE/Un_EdylcmuI/AAAAAAAAFdo/h9O56pSS864/s400/WA_Chicago_11_17_11_FP.jpg" width="400" /></a></div>
Ένα μεγάλο στρογγυλό τζάκι χώριζε το σαλόνι από το υπνοδωμάτιο. Ο Ζωρζ δεν ήταν από τους τύπους που μασούσαν τα λόγια τους. "Σε θέλω", της είπε και άναψε το τζάκι. Με δυο παγάκια στο ποτήρι και ακριβό ουίσκι, της έδωσε να δοκιμάσει. Δεν της άρεσε και το πρόσωπό της έμοιαζε με μικρού παιδιού που δοκιμάζει για πρώτη φορά κουνουπίδι. Ο Ζωρζ τη φίλησε. Κι αυτή έγινε δική του. <br />
Μετά από 2 χρόνια, μια επιτυχημένη καριέρα της Άλις - αφού πήρε όχι μόνο μια δήλωση αλλά ολόκληρη αποκλειστική συνέντευξη που απογείωσε την καριέρα της - και αρκετές παραστάσεις του Ζωρζ στην Ευρώπη, αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω στο Σικάγο. Εκεί που πρωτογνωρίστηκαν.<br />
Ο Τύπος ήταν φιλικός μαζί τους και τους περίμεναν αρκετοί δημοσιογράφοι στο αεροδρόμιο. Ο Ζωρζ το έπαιζε δύσκολος αλλά του άρεσε αυτή η δημοσιότητα. Του τάιζε το τεράστιο εγώ' το οποίο είχε οδηγήσει σε ομηρικές μάχες με την Άλις. <br />
Η Άλις απεχθανόταν αυτή την υποκρισία.<br />
Όταν η δημοσιότητα του Ζωρζ ξέπεσε στις τελευταίες σελίδες της τοπικής εφημερίδας, άρχισε να πίνει περισσότερο. Να ξενυχτά σε καμπαρέ και Οίκους καθώς η Άλις πάσχιζε να συνεχίσει την καριέρα της. Μετά από έξι μήνες, ο Ζωρζ ήταν αγνώριστος. Είχε πάρει κιλά, είχε αφήσει μούσια και μακριά μαλλιά και ένα γεμάτο ποτήρι πιοτό συνόδευε την κάθε του κίνηση, ακόμα κι όταν πάσχιζε να καυλώσει στο κρεβάτι του.<br />
Ένα άσφαιρο βράδυ που ξερνούσε καπνό, ιδρώτα κι αλκοόλ, η Άλις πήρε την απόφαση. <br />
Θα τον άφηνε μετά από τρεις ημέρες. <br />
Μια είδηση που δεν έφτασε ποτέ να γίνει γραπτή ή να μεταδοθεί ραδιοφωνικά - η νέα μόδα της εποχής.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-4WNuV0n1f60/Un_EkWBOk1I/AAAAAAAAFdw/oJDDmyfDzro/s1600/jerry-hall-by-karl-lagerfeld-for-chanel-09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-4WNuV0n1f60/Un_EkWBOk1I/AAAAAAAAFdw/oJDDmyfDzro/s400/jerry-hall-by-karl-lagerfeld-for-chanel-09.jpg" width="400" /></a></div>
Η Άλις ήταν ελεύθερη και γιομάτη αντιπάθεια, συμπάθεια και επιφυλακτικότητα απείχε από σχέσεις σοβαρές για τον επόμενο καιρό. Η δουλειά της πήγαινε καλά, και συχνά επισκεπτόταν την οικογένειά της στη Βοστώνη. Της έλειπαν πολύ, όμως δεν της δημιουργούσε κενό σοβαρό.<br />
Μέχρι που ένα πρωινό, στο αγαπημένο της στέκι πρωινού, ένας άντρας την έριξε κάτω. <br />
Αυτός έβγαινε από την τουαλέτα καθώς αυτή μιλούσε με τη Ζακλίν, την νεαρά γκαρσόνα και πρόσφατη φίλη της. <br />
Δεν την είχε δει και έπεσε πάνω της. Τη βοήθησε να σηκωθεί και καθώς αυτή βρέθηκε σε όρθια θέση, γύρισε με ορμή προς το μέρος του ώστε να ζητήσει το λόγο' η Άλις δε μάσαγε τα λόγια της. Καθώς όμως αντίκρισε το πρόσωπό του, πάγωσε. "Ντέηβ?"<br />
"Θεέ μου, Ντέηβ!" αναφώνησε και όρμηξε πάνω στην εξίσου αιφνιδιασμένη αγκαλιά. <br />
Ο Ντέηβ ήταν ένας συνάδελφος της από τα πρώτα της χρόνια σε μια τοπική εφημερίδα, κοντά στο Μαγκνίφισεντ Μάιλ. Τη συμπαθούσε πολύ και της είχε ζητήσει να βγουν, λίγο πριν ο εκδότης της τής αναθέσει την κάλυψη της βραδιάς στο Δημαρχείο που ήταν αφιερωμένη στο Ζωρζ. Από τότε δεν τον ξαναείδε και κάποια βράδια μοναξιάς, την επισκεπτόταν στις σκέψεις της. <br />
Αποφάσισαν να βγουν για φαγητό αργότερα, το ίδιο βράδυ.<br />
Η υπόσχεση μα κυρίως η προσμονή μιας αρμονικής σχέσης που τόσο αναζητούσαν και οι δύο, τους απέτρεψε από το να πουν καληνύχτα.<br />
Ο Ντέηβ ήταν αμήχανος και η Άλις του ζήτησε να την δώσει λίγα λεπτά μέχρι να ετοιμαστεί. <br />
Αποφάσισε να καπνίσει ένα τσιγάρο και να χαζέψει το κόκκινο ουρανό που γινόταν ένα με το σκούρο μπλε της θάλασσας, ως εκεί που έφτανε το μάτι.<br />
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή έδωσε στον εαυτό του μια υπόσχεση. Πως δε θα τα θαλασσώσει ξανά' πως δε θα τη χάσει ακόμα μια φορά μέσα από τα χέρια του.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-UfJlxao142E/Un_EvHlYcpI/AAAAAAAAFd4/cJzRLnCm8E4/s1600/notorious13.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="148" src="http://1.bp.blogspot.com/-UfJlxao142E/Un_EvHlYcpI/AAAAAAAAFd4/cJzRLnCm8E4/s400/notorious13.png" width="400" /></a></div>
Χαμογέλασε, τράβηξε μια τελευταία τζούρα, άφησε τον ουρανό να συνεχίζει το κόρτε με τη θάλασσα, και γύρισε το σώμα του προς την πόρτα της Άλις.<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Για την Ιολάνθη.</i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/3doEL2FNXN8?rel=0" width="480"></iframe></i></div>
</div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-63969395682403643582013-05-12T00:34:00.000+03:002013-05-12T00:47:34.843+03:0013<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><blockquote class="tr_bq">Είναι κακό να είσαι περήφανος ή εγωιστής.</blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-cePjPL6z-6M/UY60yPW6P5I/AAAAAAAAFSg/PUsfe4OqmCU/s1600/palio-karaiskaki-olympiakos-pao.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="http://2.bp.blogspot.com/-cePjPL6z-6M/UY60yPW6P5I/AAAAAAAAFSg/PUsfe4OqmCU/s400/palio-karaiskaki-olympiakos-pao.jpg" width="400" /></a></div><br />
Μεγάλωσες περήφανος για την ομάδα σου' <i>μια εποχή που το τσιμέντο ποτιζόταν με τον ιδρώτα σου, των φιλάθλων και της αλμύρας.</i><br />
Τότε που ανήλικος κι έκπληκτος παρατηρούσες το πάθος, την αποφασιστικότητα, τη θέληση και το θράσος των παικτών απέναντι σε αντιπάλους αδύναμους, απέναντι σε <i>λιοντάρια</i>. <br />
<br />
Τις μέρες που "κέρδιζε", γυρνούσες με χαμόγελο σπίτι <i>και λογοδιάρροια</i>. <br />
Τις μέρες που "δεν τα κατάφερνε", λιγομίλητος <i>και κατσουφιασμένος. </i><br />
Πάντα όμως, το βράδυ είχες υπερένταση και ξαναζούσες τα 90 λεπτά μες το μυαλό. Ήταν <i>σχεδόν μαγικό</i>.<br />
<br />
<b>Σεβασμός.</b> Οι παίκτες για τη φανέλα κι εσύ για τους παίκτες. <i>Ήταν το κοινό μυστικό</i>.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-J7Dp7yjMh6I/UY61wQcSUEI/AAAAAAAAFSs/iF2JU7IwXmA/s1600/155274_10152117525055475_401499464_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="263" src="http://4.bp.blogspot.com/-J7Dp7yjMh6I/UY61wQcSUEI/AAAAAAAAFSs/iF2JU7IwXmA/s400/155274_10152117525055475_401499464_n.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Aναφέρεται στο θάνατο (ανακοπή καρδιάς) ενός φιλάθλου στον αγώνα κυπέλλου στη Ν. Φιλαδέλφεια.<br />
Δεν άντεχε να βλέπει την ομάδα του να χάνει 1-3 (τελικό: 1-6). </td></tr>
</tbody></table>Πλέον, βλέπεις πως μεγάλωσε η γενιά σου, κι αυτή με τη σειρά της, πότισε και ποτίζει παραμύθια τους σημερινούς, πιο καλοντυμένους και εμπορικά εφοδιασμένους, ανήλικους αλλά απροσδόκητα, <i>και τον ίδιο της τον εαυτό</i>.<br />
Χορηγοί στα παπούτσια, <i>δεν τολμά το πόδι</i>. <br />
Χορηγοί στη φανέλα, <i>δε λερώνεται εύκολα</i>.<br />
<br />
Κι εσύ; Κοιμάσαι πια τα βράδια, εγωιστής και ήρεμος, νικητής <i>και χαμένος</i>.<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Ο Ευθύμης και η παρέα του οι NIGHTFALL βρήκαν τον αυθεντικό ύμνο του Ολυμπιακού από το 1930 και.. του άλλαξαν τα φώτα:</span><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/c3_N9EEsYzs?rel=0" width="640"></iframe></div></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-39520023512663392172013-04-25T03:51:00.002+03:002013-04-25T04:11:57.289+03:00Το παγκάκι στα Κόκκινα Φώτα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><b><i>"Δε θα σου ξαναμιλήσω ποτέ!"</i></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-xIyOwTtJ-qg/UXh4EARcckI/AAAAAAAAFQ8/2JSkbsKDEHg/s1600/fyllo+pagkaki+fx.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="260" src="http://2.bp.blogspot.com/-xIyOwTtJ-qg/UXh4EARcckI/AAAAAAAAFQ8/2JSkbsKDEHg/s400/fyllo+pagkaki+fx.jpg" width="400" /></a></div><br />
Η Έλ ήταν διπλωμένη στο πάτωμα.<br />
<i>Στο πάτωμα είχαμε ζήσει τις πιο έντονες ερωτικές μας στιγμές</i>.<br />
<br />
Τα γόνατα σχεδόν στο ύψος του κατάλευκου στήθους. Τα μαύρα σα τη νύχτα μαλλιά κάλυπταν τα δακρυσμένα πράσινα μάτια ενώ το αριστερό χέρι, νεκρό πάνω από το ραϊσμένο κινητό.<br />
<i>Το κινητό με το οποίο άκουσα τη φωνή σου για πρώτη φορά.</i><br />
<br />
Ασάλευτη από τον πόνο καθώς ένα μειδίαμα φλέρταρε με την άκρη του χείλους. <br />
<i>Οι παλάμες σου ήταν το τέλειο καταφύγιο για το πρόσωπό μου.</i><br />
<br />
Το κορμί της φλεγόταν από τη βόμβα που έσκασε μέσα της και τώρα με τα δυο της χέρια κρατούσε το στόμα της για να πνίξει την πιο εύηχη κραυγή της ευάερης ζωής της.<br />
<i>"Μη φωνάζεις.." ήταν τα τελευταία λόγια που θυμάμαι.</i><br />
<br />
Τα κατάφερε. Το μόνο που ακουγόταν ήταν το θρόισμα των φύλλων και ένα ζευγάρι που φλέρταρε λίγα μέτρα πιο πέρα.<br />
<i>Πιο πέρα, πιο πολύ. </i><br />
<br />
Η Έλ είχε δύο δεκαετίες και 3 χρόνια στη ζωή.<br />
<i>Δύο χρόνια και 7 μήνες μαζί σου.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-AnjIbtW5-hA/UXh4PK_yL9I/AAAAAAAAFRE/sKW5yuNtgmc/s1600/1766.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-AnjIbtW5-hA/UXh4PK_yL9I/AAAAAAAAFRE/sKW5yuNtgmc/s400/1766.jpg" width="268" /></a></div><br />
Αυτός ήταν σχεδόν δέκα χρόνια μεγαλύτερος. Καταπιεσμένος στο μεγαλύτερο μέρος αυτής, είχε από καιρό βάλει τη ζωή του σε ράγες. Τη γνώρισε στις δύο και δεκατρία το πρωί, ξημερώματα Χριστουγέννων, σε ένα παγκάκι στη μεγάλη πλατεία. Η Έλ με δύο φίλες ξεθύμαναν από ένα μάλλον αποτυχημένο πιόμα, Αυτός με το σκύλο για συντροφιά κι ένα τσιγάρο για ρολόι. Οι φίλες της φώναξαν το σκύλο κι αυτός, γνωστός γυναικάς, κάθισε ακριβώς μπροστά τους απολαμβάνοντας τα χάδια τους που απάνου στο τριχωτό κορμί του, έμοιαζαν με θεόσταλτο μασάζ που ξέφυγε από κάποιο μυστήρια φωτισμένο δωμάτιο στην Ανατολή. Κάπως έτσι ξεκίνησε η πρώτη ανταλλαγή λέξεων μεταξύ Αυτού και της Έλ, ενώ σκυλί και φίλες ήταν απασχολημένοι.<br />
"Να κάτσω;". Τον κοίταξε στα μάτια και Εκείνος ένοιωσε γυμνός μπροστά της. Έκατσε και την κέρασε ένα τσιγάρο.<br />
<i>Πάντα έπαιρνα αυτό που ήθελα, ήταν θέμα χρόνου.</i><br />
<br />
Οι μήνες τους δώρισαν χαμόγελα. Βόλτες. Ταξίδια κοντινά. Ταξίδι στην Πράγα και στην Κωνσταντινούπολη. Πρωινά στο κρεβάτι. Ψώνια με την Έλ να Τον τραβά από το μανίκι καθώς η διάρκειά τους ήταν "λίγο ακόμα". Προβολές ταινιών με κοινούς φίλους. Προβολές ταινιών άνευ φίλων<i> - σεξ</i>. Μαθήματα μαγειρικής. Μια δηλητηρίαση. Μαθήματα υποκριτικής. Ένα γεύμα με τα πεθερικά <i>- καταστροφή</i>. Ένα αδέσποτο κουτάβι με γνωστό πατέρα <i>- αλάνι ο σκύλος</i>. Τέσσερις γλάστρες βασιλικού <i>- μέχρι που το πήραμε απόφαση</i>. Δύο φορές αναζήτηση αυτοκινήτου στα στενά της πόλης. Ένα λάστιχο. Τρεις κλήσεις <i>- δύο για παράνομη στάθμευση και μία για υπερβολική ταχύτητα</i>. Δεκατέσσερις συναυλίες <i>- τρεις με παρολίγον αυχενικό</i>. Επτά κρατήματα μούτρων κι αντίστοιχες σκηνές ζήλιας. Επτά συγγνώμη. 'Εξι δυνατούς οργασμούς <i>- μετά το κάθε συγγνώμη.</i> Ένα χωρισμό.<br />
<i>Δεύτερη ευκαιρία δίνεις και στο χειρότερο εχθρό σου, τι δεν καταλαβαίνεις;</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-PA5S-0C71v0/UXh4az4vjpI/AAAAAAAAFRM/gHIib_lu0DQ/s1600/168_01.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-PA5S-0C71v0/UXh4az4vjpI/AAAAAAAAFRM/gHIib_lu0DQ/s1600/168_01.JPG" /></a></div><br />
Ήταν πρωί. Έξι και σαράντα τρία. Αυτός στο ντους. Η Έλ ντυνόταν αργά έχοντας ακόμα μισόκλειστα τα μάτια. "Το Σαββατοκύριακο θα λείπω στο Άμστερνταμ. Με κάλεσε ο Διευθυντής της πολυεθνικής στο σπίτι του το Σάββατο για να κλείσουμε τη δουλειά. Απομένουν μόνο οι υπογραφές και η σαμπάνια! Αυτό που περιμέναμε τόσο καιρό Έλ! Θα φύγουμε την Παρασκευή το απόγευμα". Τα μάτια της ήταν πλέον βιαίως ορθάνοιχτα.<br />
<i>"Ποιοι" θα φύγουμε;</i><br />
<br />
"Δηλαδή θα έρθει μαζί σου κι Αυτή;! Δε φτάνει που στην πέφτει κάθε μέρα στο γραφείο, θα είσαι μόνος μαζί της τρεις ολόκληρες ημέρες;!"<br />
<i>Ήξερα την απάντηση. Ήταν η ίδια κάθε φορά. Δεν φταίω. </i><br />
<br />
"Μα είσαι σοβαρή;" φώναξε Αυτός, από το μπάνιο. "Πάλι τα ίδια; Πάλι φτιάχνεις σενάρια στο μυαλό σου; Πάλι; ΠΑΛΙ;!" <br />
<i>Αλήθεια, δεν φταίω.</i><br />
<br />
"Δεν πάει άλλο. Όταν γυρίσω την Κυριακή το απόγευμα να λείπεις. Και να λείπουν και τα πράγματα σου."<br />
<i>Συγγνώμη.</i><br />
<br />
Το Σάββατο Αυτός είχε πια ηρεμήσει και πήρε την Έλ τηλέφωνο για να της πει πως Του λείπει και πως ανυπομονούσε να τη δει σα γυρίσει. "Γεια σου, τι κάνεις;"<br />
<i>Ομορφαίνω τον κόσμο. </i><br />
<br />
"Την Κυριακή θέλω να σε δω. Στο σπίτι μας." Η Έλ ήταν σοκαρισμένη. Παραήταν ονειρικό. Παραήταν εύκολο. Ώσπου άκουσε τη φωνή Της στο βάθος μαζί με άλλες δύο, μια αντρική και μια γυναικεία. <br />
<i>Έχασα τον έλεγχο.</i><br />
<br />
"Μα πάλι τα ίδια; Είμαστε στον κήπο και τρώμε. Το βράδυ υπογράφουμε και για αυτό χρειάζομαι τη Γραμματέα μου. Τα έχουμε πει χίλιες φορές. Μη φωνάζεις! Τι εννοείς να μείνω εδώ για πάντα με το τσουλί μου; Έλ.. Έλ! Σύνελθε επιτέλους!"<br />
<i>Μου λείπει η φωνή σου.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-7jhmFg-kI3g/UXh4lhR8JTI/AAAAAAAAFRU/cPK2H1ePvuE/s1600/AlleeDesCygnesParkBenchDog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="258" src="http://2.bp.blogspot.com/-7jhmFg-kI3g/UXh4lhR8JTI/AAAAAAAAFRU/cPK2H1ePvuE/s400/AlleeDesCygnesParkBenchDog.jpg" width="400" /></a></div><br />
Χιόνισε απόψε μα, Αυτός συνεχίζει τη βόλτα στο ίδιο τετράγωνο. Πλέον κάνει στάση σε εκείνο το παγκάκι για ένα τσιγάρο. Ο σκύλος συνεχίζει για λίγο μόνος και γυρίζει μόνο για να κάτσει απέναντι Του, κοιτώντας Τον στα μάτια. Αισθάνεται. Γνωρίζει.<br />
<i>Κι εγώ. Στο τίποτα. Ποτέ και πάντα.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><iframe width="640" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/BHEGc27X4bM?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
</div></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-39826455158317741532013-03-27T01:34:00.002+02:002013-03-27T01:52:46.393+02:00Υπήρχε κι εκείνη η αστερόσκονη που δεν την αγόραζες.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Κάπου εκεί στα σύνορα της δεκαετίας του '80 με αυτή του '90 ήρθε ένας απρόσμενος επισκέπτης στο παιδικό δωμάτιο. </i><br />
<br />
Δημοτικό, με τις ωραίες ζαμπονόπιτες <i>(το "ζαμπονοτυρόπιτες" ήταν μεγάλη λέξη για την εποχή)</i> και το κρυφτό πίσω από γκρίζους πυλώνες που συγκρατούσαν τους 4 ορόφους ενός απρόσωπου κτιρίου ύψους 14 μέτρων <b>ή ενός δεινόσαυρου</b>. <br />
Γέλια και πειράγματα χωρίς ιδιαίτερο άγχος για το ίδιο το μάθημα πριν των εξαιρέσεων όπου "τρώγαμε" καμιά ξώφαλτση στο χέρι με το σιδερένιο χάρακα όταν μιλάγαμε ανα-μεταξύ μας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-U6vjJU_Q5mo/UVInmiXIMaI/AAAAAAAAFPI/Eozm_cSYrTo/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="329" src="http://2.bp.blogspot.com/-U6vjJU_Q5mo/UVInmiXIMaI/AAAAAAAAFPI/Eozm_cSYrTo/s400/3.jpg" width="400" /></a></div><br />
Σκουφάκι, γυαλιά και γνωστή γιομάτη έκσταση διαδρομή από το σπίτι στο κολυμβητήριο της γειτονιάς. Η λιγότερη ανιαρή ρουτίνα και η απρόσμενη ελευθερία του να κλοτσάς κάτι το οποίο άβουλα σε περιτριγυρίζει, <i>σχεδόν σαν αγκαλιά</i>. <br />
Δεν έλειπαν και οι στιγμές όπου η "αγκαλιά" κατέληγε στο στομάχι μέσω της ρινικής οδού δημιουργώντας κύματα βήχα<i> τα οποία δεκαετίες αργότερα απόδωσες στα σιγαρέτα ως καλός στις δικαιολογίες ενήλικας</i>. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-30iIRKy0SvI/UVInwYWn-wI/AAAAAAAAFPQ/K5MZtj-yrv4/s1600/ChristmasTreeClassroom.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="http://3.bp.blogspot.com/-30iIRKy0SvI/UVInwYWn-wI/AAAAAAAAFPQ/K5MZtj-yrv4/s400/ChristmasTreeClassroom.jpg" width="400" /></a></div><br />
Τα Χριστούγεννα ήταν μια καλή δικαιολογία για να προσέχεις λιγότερο στο μάθημα, <i>λες και χρειαζόσουν κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο</i>. <br />
Η δασκάλα αγχωμένη να μας εισάγει στο κλίμα, <i>χωρίς όμως τις μετέπειτα οικολογικές ευαισθησίες. </i><br />
Στολίδια από το σπίτι, ένα πράσινο πλαστικό δέντρο,<b> αστερόσκονη</b>, κόλλα και βαμβάκι για το εφέ του χιονιού ήταν αρκετά για να μεταμορφώσουν την αίθουσα, για να αισθανόμαστε λιγότερο ξένοι με τον ιαμβικό ρυθμό, τη γεωγραφία και τον ίδιο τον καλό Χριστούλη καθώς, μπορεί να βρισκόταν πάντα ανέκφραστος επάνω από τον "πράσινο και ενίοτε τρομακτικό" πίνακα αλλά εκείνες τις ημέρες πριν τις διακοπές τον είχαμε συμμαθητή, τρώγαμε τιμωρία παρέα και παίζαμε μπίλιες στο διάλειμμα <i>(αργότερα έμαθες και τους Rotting Christ για να ισορροπήσεις)</i>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-C-E6G2U61kE/UVIso_gqpVI/AAAAAAAAFPw/gZHIQpRtNXM/s1600/153578-kids_kissing_on_the_beach.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="284" src="http://3.bp.blogspot.com/-C-E6G2U61kE/UVIso_gqpVI/AAAAAAAAFPw/gZHIQpRtNXM/s400/153578-kids_kissing_on_the_beach.jpg" width="400" /></a></div><br />
Τέτοια χρονιάρα ημέρα ήρθε μια συσκευή άγνωστη κάτω από το δέντρο εκεί στο Παλαιό το Φάληρο. Τυλιγμένη με εορταστικό πράσινο χαρτί και κολλημένο φιόγκο στην επάνω δεξιά γωνία. <br />
Σχετικά βαριά, <i>αλλά κυριολεκτικά όλα είχαν αυξημένο βάρος εκείνη την περίοδο.</i><br />
Το πήρα χωρίς ευχαριστώ<i>, κωλόπαιδο από μικρός,</i> στο δωμάτιο και το άφησα πάνω στο γραφείο μου. <br />
Εκεί που κάποτε, με ταλαίπωρη αγωνία, ίδρωνα να μάθω όλους τους νομούς αυτής της ταλαίπωρης χώρας ή το "Πιστεύω"<i> (παρόλο που πιο εύκολα μου καθόντουσαν οι στίχοι από το La Luna της Carlisle, το Joyride των Roxette ή έστω ένα "εξτασί, εξτανό")</i>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/--i58y9QQb10/UVIuz0iQuTI/AAAAAAAAFQA/pEgkffjyhkQ/s1600/8395003721_20f76ee293_z.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/--i58y9QQb10/UVIuz0iQuTI/AAAAAAAAFQA/pEgkffjyhkQ/s400/8395003721_20f76ee293_z.jpg" width="400" /></a></div><br />
Αναποδογύρισα το κουτί και έσκισα με αγωνία το περιτύλιγμα. Είχε μια εικόνα άγνωστη. Μια συσκευή μαύρη με ένα πορτάκι πολύ διαφορετικό από αυτό της γνωστής κασέτας <i>(google it)</i>. <br />
Το κουτί είχε επίσης ένα μακρύ καλώδιο με δυο άκρες<i> (που αργότερα τις ονόμασες RCA)</i> και ένα μικρότερο κουτί με την ένδειξη <b>Beethoven</b>: Moonlight, Pathetique & Appassionata Piano Sonatas. <br />
Περιττό να περιγράψω με τί δράμα κι υποσχέσεις έπεσα τελικά για ύπνο εκείνο το βράδυ<i>, ενάντια στη βούλησή μου βεβαίως</i>.<br />
Το μεσημέρι της επομένης γύρισα σπίτι και το κουτί ήταν ήδη δίπλα στο στερεοφωνικό μέσα στο παιδικό δωμάτιο. Ο τεχνικός ολοκλήρωνε και μου είπε να πατήσω ένα κουμπί το οποίο μπροστά στα <b>έκπληκτα</b> μάτια μου άνοιξε εκείνο το περίεργο πορτάκι με την τρύπα στο κέντρο.<br />
Φαίνεται τόσο αστείο σήμερα όμως μέχρι εκείνη τη στιγμή, τα πάντα ήταν <b>αναλογικά</b>. Το πικ-απ, το κασετόφωνο. Τίποτα αυτόματο. <br />
Το δωμάτιο πλημμύρισε από μελωδίες ήρεμες κι εκλεκτικές. <b>Λίγο με ένοιαζε. </b><br />
<i>Εγώ ήθελα να ξανανοίξω το πορτάκι και να το δω να κλείνει από μόνο του καθώς καθόμουν απέναντι του, στο κρεβάτι.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-P3A-Hsy0Jtk/UVIsyINQllI/AAAAAAAAFP4/XOKtJO2cTtQ/s1600/%CF%83-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CF%89.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="http://2.bp.blogspot.com/-P3A-Hsy0Jtk/UVIsyINQllI/AAAAAAAAFP4/XOKtJO2cTtQ/s400/%CF%83-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CF%89.jpg" width="400" /></a></div><br />
Κάπου εδώ, κοντά στο τέλος, αναρωτιέσαι αναντίρρητα.<br />
<b>Πόσες φορές επιθύμησες να ζήσεις κάτι για πρώτη φορά?</b> <i>Κάτι το οποίο έχεις δεδομένο πλέον στη ζωή σου.</i><br />
<br />
Να κολυμπήσεις στη θάλασσα χωρίς μπρατσάκια, κι ας πιεις όλο το Βόσπορο, για πρώτη φορά? Να φας παγωτό μηχανής με τον παιδικό σου έρωτα, για πρώτη φορά? Να κερδίσεις στην αμπάριζα, για πρώτη φορά? Να ανοίξεις το πορτάκι από το περίεργο αυτό μηχάνημα, για πρώτη φορά? Να χτίσεις lego μόνος σου, για πρώτη φορά? Να μείνεις μόνος στο σπίτι, για πρώτη φορά? Να ταξιδέψεις με παρέα χωρίς συνοδεία, για πρώτη φορά? Να βρεις την πριγκίπισσα και να σκοτώσεις το δράκο, για πρώτη φορά? Να τερματίσεις το αγαπημένο σου videogame και μαζί με αυτό την αυπνία σου, για πρώτη φορά? Να σου λείψει, για πρώτη φορά? Να δεις την αγαπημένη σου ταινία, για πρώτη φορά? Να δεις το χνώτο της να αγκαλιάζει το πρόσωπό σου, για πρώτη φορά? Να ακούσεις το αγαπημένο σου συγκρότημα, για πρώτη φορά?<br />
Να πεις "σε αγαπώ" <i>χωρίς να φοβάσαι, μη γνωρίζοντας τις ασυμφωνίες, τις φοβίες και το τσιμεντένιο τοίχο που θα χτίσεις για τον πόνο του χωρισμού με όλα τα παρελκόμενα αυτού,</i> για πρώτη φορά?<br />
<br />
Μετά από 20 χρόνια, ίσως χρειάζεσαι καινούριο CD player.<br />
<br />
---<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/d_lLPZKfkc8?rel=0" width="640"></iframe><br />
<br />
<iframe width="640" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/Nba3Tr_GLZU?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-34214958271744530392012-12-04T02:33:00.002+02:002012-12-04T02:36:16.543+02:00Η πιο χρωματιστή ζωή, το ασπρόμαυρο γυρεύει.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-g5iVCK0-3e0/UL1BVpaTdJI/AAAAAAAAFMc/cxMvZQoWVww/s1600/Hug-Salt-and-Pepper-Shakers-by-Alberto-Mantilla1_thumb%5B2%5D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-g5iVCK0-3e0/UL1BVpaTdJI/AAAAAAAAFMc/cxMvZQoWVww/s1600/Hug-Salt-and-Pepper-Shakers-by-Alberto-Mantilla1_thumb%5B2%5D.jpg" /></a></div><br />
Η λεπτή ισορροπία ανάμεσά τους προσδιορίζει εάν το φαγητό σου είναι νόστιμο, λιχουδιά, απλά καλό ή για τον πάτο των σκουπιδιών. <br />
<br />
<i>Ο έμπειρος σεφ το γνωρίζει καλά.</i><br />
<br />
Και το πιο περίπλοκο πιάτο με πατέ αρακά, τρουφαρισμένο μοσχάρι και υγρή κρασάτη αστακομακαρονάδα, μπορεί να αναιρέσει το χρόνο δημιουργίας του, το κόπο, το πάθος και τη δίψα των πρώτων λεπτών τα οποία φλέρταρε κι ακολούθησε στη συνέχεια η αυτοπεποίθηση, η σιγουριά, η προσδοκία του εφικτού στόχου.<br />
<br />
<i>Και το πιο απλό πιάτο μιας ομελέττας, ενός λαδωμένου σπαγκέτι μπορεί να απογειωθεί με την σωστή ισορροπία των.</i><br />
<br />
Ο πιο επιτυχημένος μπίζνεσμονος του πλανήτη να είσαι <i>ή</i> ο εξηντάρης πρεσβυωπικός σεμνός χαμογελαστός που γυαλίζει τα παπούτσια των κουστουμιών στο μετρό κάτω από την 5η Λεωφόρο, οφείλεις να σεβαστείς την ισορροπία. <br />
<br />
Και θα σε ανταμείψει με ευτυχία που κρύβεται στα μικρά και στα μεγάλα της στιγμής <i>ή της ζωής της ίδιας.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-H7X-eT1ezf4/UL1CmZy_5_I/AAAAAAAAFMk/fhdiGRXigLI/s1600/picture2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-H7X-eT1ezf4/UL1CmZy_5_I/AAAAAAAAFMk/fhdiGRXigLI/s1600/picture2.jpg" /></a></div><br />
Αν σταματήσεις να είσαι ευτυχισμένος σταμάτα να ακολουθείς τη ζωή, <i>πάτα φρένο.</i><br />
Δες τριγύρω. <br />
Άνοιξε τα μάτια, τα αυτιά,<i> την καρδιά. </i><br />
Άνοιξε τα χέρια σου και κράτησε <i>μόνο αυτούς</i> που χωράει η αγκαλιά σου. <br />
Βαθειά ανάσα. <br />
Στρίψε, <i>άλλαξε ρότα. </i><br />
Στον παρακάτω δρόμο,<i> στο πιο πέρα στενό. </i><br />
Μη φοβηθείς, δε θα μετανοιώσεις, <i>μην ανησυχήσεις</i>.<br />
Εσύ είσαι ο Σεφ του πιάτου σου, <i>εσύ ο ίδιος</i>.<br />
Και δες τα μέσα στο σακίδιο σου πως υπομονετικά σε καρτερούν, <i>μαζί</i>..<br />
<br />
<i><b>Αλάτι και πιπέρι.</b></i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/3KwEuNapzt0?rel=0" width="640"></iframe><br />
</div></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-78566242258385113132012-11-24T00:57:00.000+02:002012-11-24T00:57:14.668+02:00Don't be sad, you Majesty. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-RjiPBSFOzxo/UK_-w2t-8qI/AAAAAAAAFME/rYRHkXYwm7s/s1600/bond50-on-her-majesty-e1349934057604.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-RjiPBSFOzxo/UK_-w2t-8qI/AAAAAAAAFME/rYRHkXYwm7s/s640/bond50-on-her-majesty-e1349934057604.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Κι είπε ο ποιητής ένα βράδυ, χαμένος στου καπνού τη λήθη:<br />
<blockquote class="tr_bq">
<b>So am I good or bad</b><br />
<b>The way that things did turn out</b><br />
<b>I did only make you sad</b><br />
<b>And we cried and we cried on the phone</b><br />
<b>Oh but in my mind</b><br />
<b>You were never that all alone</b><br />
<b><br />
</b> <b>Oh you were majesty</b><br />
<b>Your robes were heavy</b><br />
<b>And your longing was a cutting from bone</b><br />
<b><br />
</b> <b>So am I, am I good or bad</b><br />
<b>Could only awake your anger</b><br />
<b>I could only make you mad</b><br />
<b>Now was that how you showed me</b><br />
<b>That you were still so young and bold</b><br />
<b>Anyway, those fights did drive me</b><br />
<b>And I was dying of thirst and I wasn't growing old</b><br />
<b><br />
</b> <b>Oh you were majesty</b><br />
<b>Your robes were heavy</b><br />
<b>And your robes were very cold</b><br />
<b>Oh oh oh majesty, oh</b><br />
<b><br />
</b> <b>But in my mind</b><br />
<b>I could still climb inside your bed</b><br />
<b>And I could be victorious</b><br />
<b>Still the only man</b><br />
<b>To pass through the glorious arch of your head, oh</b><br />
<b><br />
</b> <b>Oh you were majesty</b><br />
<b>Your robes were heavy</b><br />
<b>And your treats were very red</b><br />
<b>Oh you were majesty</b><br />
<b>Now it's like I said</b><br />
<b>That spirit, it's now dead</b><br />
<b>Oh oh oh majesty, oh</b></blockquote>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/Wf1tEKyL5E8?rel=0" width="640"></iframe><br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Tb1g7MMlmRw/UK_-6rDbjlI/AAAAAAAAFMM/pCi1GIMRaKI/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://4.bp.blogspot.com/-Tb1g7MMlmRw/UK_-6rDbjlI/AAAAAAAAFMM/pCi1GIMRaKI/s640/4.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-72283293742040107472012-11-19T23:22:00.003+02:002012-11-19T23:30:44.370+02:00Τα παιδιά της Μαργαρίτας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-xVdQIjPY6vU/UKqhSJjrqjI/AAAAAAAAFLs/PJ79e81XoPk/s1600/margarita.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-xVdQIjPY6vU/UKqhSJjrqjI/AAAAAAAAFLs/PJ79e81XoPk/s400/margarita.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Ετούτα τα ζεστά, υγρά γεμάτο αιμορουφήχτρες βράδια τα μισούσε πιο πολύ από την ίδια του την ύπαρξη. <br />
Κι είχε λόγους να τη μισεί. <br />
Σε μια εβδομάδα ο Ρόι κλείνει τα 77. Κάποτε τον αγαπούσε τον αριθμό πιο πολύ από την ίδια του τη ζωή. <br />
Και το λάτρευε το τομάρι του. <br />
<br />
Ένα ποτήρι με τρία δάκτυλα από το αγαπημένο του ουίσκι, χωρίς πάγο, βάραινε το αριστερό του χέρι. Το δεξί κρατούσε τη μάσκα οξυγόνου. Σε αυτά τα μέρη η υγρασία ξεπερνούσε το 100% και τα πνευμόνια του δεν άντεχαν. <br />
<br />
Πριν από τριάντα τρία χρόνια θυμάται την ημέρα που παντρεύτηκε. Εκείνος μεσήλικας κι εκείνη μικρότερη κατά 22 χρόνια, ώριμη για την ηλικία της, ανεπτυγμένη με σφιχτό ολόλευκο στήθος και ξανθιά σα το στάχυ ίσια, λεπτά, μακριά μαλλιά. <br />
Κατεβάζει μια γουλιά και θυμάται πόσο πολύ αγαπούσε τα μακριά της δάκτυλα' ιδίως όταν διέτρεχαν τα γένια του, αργά ξεκινώντας από το λαιμό του καταλήγοντας στο αυτί και πάντα, ως ιεροτελεστία ιθαγενών σε ένα μακρινό νησί που δε γνώρισε ποτέ του τις χάντρες, κατέληγε σε ένα ζεστό φιλί στο μάγουλό του. <br />
<br />
Παίρνει μια βαθιά ανάσα από το απαραίτητο οξυγόνο κι έκλεισε τα μάτια. Την ένοιωσε, μέσα του πνοή, φιλί της ζωής. Μισούσε τη μοναξιά, του έλειπε η μητέρα των παιδιών του, η καθημερινότητα, η ρουτίνα που τότε ήθελε να ξετινάξει από πάνω του. <br />
"Αν δεν το χάσεις, δεν το εκτιμάς", του είχε πει ένα βράδυ με πανσέληνο σ'εκείνο ακριβώς το σπίτι, λίγο πιο πέρα από το σημείο που καθόταν. <br />
Για την ακρίβεια στην μπροστινή βεράντα, ένα κλασσικό στοιχείο των σπιτιών των νότιων ΗΠΑ εκείνης της περιόδου, εκεί που τώρα περίμεναν με αγωνία τα παιδιά του. <br />
<br />
Η Τζιλ και ο Τζόνυ ήρθαν με το τρένο από το μακρινό Σικάγο. Ποτέ τους δε συμπάθησαν τη Λουιζιάνα και μόλις έγιναν 16 έφυγαν με την πρώτη ευκαιρία. Ο Τζόνυ έγινε χορευτής σε ένα καμπαρέ ενώ η Τζιλ παντρεύτηκε σχεδόν αμέσως έναν μουσικό, ο οποίος κι έδωσε τη δουλειά στον αδελφό της.<br />
Είχαν ξεχάσει πόσο πολύ μισούσαν την υγρασία του Νότου και πόσο πολύ τους έλειπε εκείνο το σπίτι. Λίγα ήξεραν για το τι να περιμένουν εκείνο το βράδυ. Μονάχα περίμεναν, αυτό τους είχε ζητήσει ο πατέρας τους. <br />
<br />
Η Μάργκαρετ ήταν μια όμορφη κοπέλα από ευκατάσταση οικογένεια. Ο πατέρας της μεγαλοδικηγόρος, χωμένος σε όλες τις ακαθαρσίες του Νόμου, η μητέρα της μια τυπική νοικοκυρά που επιδείκνυε τα καινούρια τάπερ στις φίλες της, τη γυναίκα του Δημάρχου και την κουνιάδα της, γυναίκα του Σερίφη. <br />
Γνώρισε το Ρόι σε μεγάλη σχετικά ηλικία, όλες τις οι φίλες είχαν παντρευτεί από τα 19 τους. Τον ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά, σε ένα κλαμπ γκολφ την μοναδική ημέρα του μήνα όπου επιτρεπόταν η είσοδος σε γυναίκες. Την είχε φέρει ο πατέρας της. Ο Ρόι ήταν γνωστός του, χρηματιστής από το Βορρά ο οποίος είχε προσφάτως μετακομίσει στην πόλη τους. Η Μάργκαρετ έχυσε μια μαργαρίτα επάνω στο γιλέκο του και πάνω στην προσπάθεια να τον καθαρίσει με την πετσέτα, τα ακροδάκτυλά τους ενώθηκαν δημιουργώντας στιγμιαίο ηλεκτρισμό. Το ίδιο βράδυ θα γινόταν γυναίκα με τον άντρα που θα της χάριζε λίγο αργότερα δύο κατάξανθα μωρά.<br />
<br />
Ο Ρόι τελείωσε το ποτό του και πήρε την απόφαση που τόσο καιρό ανέβαλε. Σε λίγη ώρα θα σηκωνόταν από τη δερμάτινη πολυθρόνα, θα άφηνε τη μάσκα πάνω στο καφέ με δερμάτινη επένδυση τραπεζάκι του καφέ και θα διέσκιζε την τραπεζαρία για να βγει στη βεράντα. <br />
Σε λίγη ώρα ο Ρόι θα ζητούσε μια τελευταία χάρη από την Τζιλ και τον Τζόνυ, ένα σωσίβιο για να φύγει καθαρός από την εδώ ζωή. <br />
Ο Ρόι θα ζητούσε συγχώρεση. <br />
Συγχώρεση που τους άφησε να φύγουν από το σπίτι τους και ποτέ δεν τους αναζήτησε. <br />
Συγχώρεση που έμεινε κλειδωμένος με κατεβασμένες γρίλιες σχεδόν δύο δεκαετίες στο σπίτι που κάποτε γέμιζε η γυναίκα και τα παιδιά του.<br />
Συγχώρεση που ποτέ δε συγχώρεσε την απουσία του από το πλευρό της Μάργκαρετ, όταν αυτή ξεψυχούσε αμέσως μετά την πολύωρη αιματοβαμμένη γέννα των.<br />
<br />
<i>Μετά από 3 χρόνια, ένα ζεστό σαν εκείνο εκεί το βράδυ του καλοκαιριού λίγο πριν κλείσει τα 80 χρόνια, ο Ρόι θα έκανε τη τελευταία του έξοδο, την οριστική φυγή από τη χαρμολύπη της άδειας του ζωής. <br />Στον ύπνο του, στο κρεβάτι του. <br />Στο δωμάτιο που του έδωσε η Τζιλ στο σπίτι της, στο Σικάγο. </i><br />
<i>Προλαβε τρία γεμάτα χρόνια με τα παιδιά του και τα δύο ετών εγγόνια του. </i><br />
<i>Δίδυμα είναι. </i><br />
<b><i>Όπως τα παιδιά της μαργαρίτας. </i></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-b6OmSHvuWmU/UKqhaLHRnjI/AAAAAAAAFL0/LQkWiMzZipk/s1600/hopper.summer-evening.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="http://1.bp.blogspot.com/-b6OmSHvuWmU/UKqhaLHRnjI/AAAAAAAAFL0/LQkWiMzZipk/s400/hopper.summer-evening.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b>σ.σ.</b> <i>Κείμενο βασισμένο στον παραπάνω πίνακα του Edward Hopper κατά παραγγελία του <a href="http://blebiru.blogspot.gr/">BleBiru</a>.</i></div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-16376226702700540682012-10-16T15:47:00.003+03:002012-10-16T15:47:48.310+03:00Αγάπη είναι το P και το J, κι όλα αυτά ενδιάμεσα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-nIEJzN3dg64/UH1W_IxOL0I/AAAAAAAAFKc/TfEOe2SV12o/s1600/pjharvey_love.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-nIEJzN3dg64/UH1W_IxOL0I/AAAAAAAAFKc/TfEOe2SV12o/s1600/pjharvey_love.jpg" /></a></div>
<br />
<b>THIS IS LOVE by P J HARVEY</b><br />
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq">
<b>I can't believe that life's so complex</b><br />
<b>When I just want to sit here and watch you undress</b><br />
<b>I can't believe that life's so complex</b><br />
<b>When I just want to sit here and watch you undress</b><br />
<b><br />
</b> <b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b><br />
</b> <b>Does it have to be a life full of dread</b><br />
<b>I wanna chase you round the table, I wanna touch your head</b><br />
<b>Does it have to be a life full of dread</b><br />
<b>I wanna chase you round the table, I wanna touch your head</b><br />
<b><br />
</b> <b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b><br />
</b> <b>I can't believe that the axis turns on suffering</b><br />
<b>When you taste so good</b><br />
<b>I can't believe that the axis turns on suffering</b><br />
<b>When my head burns</b><br />
<b><br />
</b> <b>Love, love, love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, love, love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b><br />
</b> <b>Even in the summer</b><br />
<b>Even in the spring</b><br />
<b>You can never get too much of</b><br />
<b>A wonderful thing</b><br />
<b><br />
</b> <b>You're the only story that I never told</b><br />
<b>You're my dirty little secret, wanna keep you so</b><br />
<b>You're the only story that never been told</b><br />
<b>You're my dirty little secret, wanna keep you so</b><br />
<b><br />
</b> <b>Come on out, come on over, help me forget</b><br />
<b>Keep the walls from falling as they're tumbling in</b><br />
<b>Come on out, come on over, help me forget</b><br />
<b>Keep the walls from falling on me, tumbling in</b><br />
<b>Keep the walls from falling as they're tumbling in</b><br />
<b><br />
</b> <b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, this is love</b><br />
<b>That I'm feeling</b><br />
<b>This is love, love, love</b><br />
<b>That I'm feeling</b></blockquote>
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/er5w5MGJSCk?rel=0" width="640"></iframe></div>
</div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-50183943106734417432012-10-13T02:40:00.004+03:002012-10-13T02:47:15.760+03:00Τη μάχη για τ'αστέρια. Ονειρέψου τη αδελφέ μου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-s9s8V3gsReM/UHin_pi206I/AAAAAAAAFJk/ADGVVatDtBU/s1600/FOOL-ON-THE-HILL-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-s9s8V3gsReM/UHin_pi206I/AAAAAAAAFJk/ADGVVatDtBU/s400/FOOL-ON-THE-HILL-2.jpg" width="302" /></a></div><br />
Είσαι ήρεμος, ατάραχος. Τα μάτια σου έχουν γουρλώσει βλέποντας το μηδενισμό ενός ολόκληρου έθνους. <br />
Γιατί, ας μη γελιόμαστε, είναι μηδενισμός κι αφορά όλο το έθνος<i> - κι αν σε τρομάζει η λέξη "έθνος", άνοιξε ένα βιβλίο παραπάνω να σου φύγει και το άγχος. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-FfuBrSEUhtU/UHioQHyJQ1I/AAAAAAAAFJs/9B3MiWvsYLc/s1600/0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-FfuBrSEUhtU/UHioQHyJQ1I/AAAAAAAAFJs/9B3MiWvsYLc/s400/0.jpg" width="400" /></a></div><br />
Έχω πολλά "γιατί" και κανένα "επειδή". <br />
Οι μεν φοβούνται τους δε, οι δε πίνουν μαζί καφέ πίσω από τις γρύλιες και μασάνε τσίχλα μπροστά από ορθάνοιχτα παράθυρα. <br />
"Ο θυμός είναι δώρο" έλεγε ένας άγριος τύπος ουρλιάζοντας επί σκηνής. "Η άγνοια είναι ευλογία" έλεγε ένας φίλος της Σοφίας. <br />
Όμως, στην τελική, γεμίσαμε νομίσματα. Τι νομίζεις και τι βλέπεις σπάνια συμπίπτουν.<br />
<blockquote class="tr_bq"><i><b>The fool on the hill</b></i><br />
<i><b>Sees the sun going down,</b></i><br />
<i><b>And the eyes in his head,</b></i><br />
<i><b>See the world spinning 'round.</b></i></blockquote>Είμαστε τόσο απαίδευτοι αν το σκεφτείς, ναι αυτή είναι η αλήθεια, μα και τόσο εγωιστές για να παραδεχθούμε αλήθειες. <br />
Έχουμε εκ-παιδευτεί, όχι στο διάλογο αλλά, στο να δείχνουμε το δάκτυλο κατηγορώντας, υποβιβάζοντας, αφαιρώντας, ωχαδελφίζοντας, στιγμιαία πριν γυρίσουμε την πλάτη και κλείσουμε τα μάτια καταφατικά, αποδεκτικά με υψωμένο το λευκό σώβρακο για σημαία.<br />
<blockquote class="tr_bq"><i><b>You took away tomorrow, still I stand </b></i></blockquote>Βεβαίως πάντα φταίει η άκρη του δακτύλου. Ποτέ αυτό που ο καθρέφτης αντικρύζει. <br />
<br />
Ένα κλαψιάρη. Ένα μίζερο. <br />
Ένα φοβισμένο δίχως τα άντερα αποδοχής της πικρής αλήθειας. <br />
Της διαφορετικής άποψης, τρομακτικής μα τεκμηριωμένης. <br />
Της ρότας προς το λιμάνι κι όχι το παγόβουνο. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-HV-puSAClzY/UHioZFQ070I/AAAAAAAAFJ0/XEY8_9l9hcI/s1600/the-fool-on-the-hill-dominic-piperata.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-HV-puSAClzY/UHioZFQ070I/AAAAAAAAFJ0/XEY8_9l9hcI/s640/the-fool-on-the-hill-dominic-piperata.jpg" width="320" /></a></div><br />
Δεκάδες κενές πορείες για τον ίδιο λόγο. Εκατοντάδες φωνές σβησμένες με πανώ.<br />
Σάπια συνδικάτα, τραπέζια και φάκελοι στο πάτωμα, τιμωρία του φτωχού γιατί είναι άπορος και δε μπορεί να νοικιάσει τη δικαιοσύνη.<br />
<br />
Η ομάδα μου σε γάμησε κι αυτό με ευχαριστεί. Στα παπάρια μου αν έχουμε την ίδια τσατσά.<br />
<b>Το εφήμερο φίλε</b>. Η εφήμερη νίκη. Το πικάρισμα της ώρας, του καφέ, της δουλειάς.<br />
Κι αύριο ξανά το κεφάλι κάτω, μαζί με το δικό σου. <i>Στο πάτωμα. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-hu55x0IrmQ8/UHion4Fsx1I/AAAAAAAAFJ8/KyWZyNYVydI/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-hu55x0IrmQ8/UHion4Fsx1I/AAAAAAAAFJ8/KyWZyNYVydI/s1600/4.jpg" /></a></div><br />
Πριν νευριάσεις, μη δαγκώσεις. Κι εγώ μαζί σου είμαι. Εκεί στον πάτο.<br />
Περιμένουμε κάποιον να μας το πει στα μούτρα, ξεκάθαρα γιατί είμαστε ηλίθιοι:<br />
<blockquote class="tr_bq"><b>Άσε τα αστέρια φλώρε. Τα έχουν νοικιάσει και αυτά. </b></blockquote>Ας καλέσουμε το μηδέν ρε φίλε. Να καθαρίσει η γραμμή μαζί με το χοντρό κεφάλι μας.<br />
Πρώτα στο σπίτι μας. Μετά στο γείτονα και τη δική του γραμμή. <br />
Να επικοινωνήσουμε. <br />
Λίγο, λίγο, λίγοι, λίγοι. <br />
Μέχρι να αποκτήσουμε καθαρές γραμμές, καθαρά μυαλά, ανοικτά και λαμπρά.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-yWzStrUhAIU/UHiovl1L2qI/AAAAAAAAFKE/MrJMmBooMf8/s1600/4972534113_0d192d6422.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-yWzStrUhAIU/UHiovl1L2qI/AAAAAAAAFKE/MrJMmBooMf8/s1600/4972534113_0d192d6422.jpg" /></a></div><br />
Όπως τότε, ρε θλιμένε τριαντάρη, αναλογικά γυρίζοντας τα νούμερα ένα-ένα. <br />
Μια στροφή προς τα πίσω, για λιγάκι. <br />
Και μετά ορμάμε προς τα εμπρός. <br />
<b>Μαζί.</b><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/lG73tuZS5-s?rel=0" width="640"></iframe></div><br />
</div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-4508104331574169072012-10-03T15:40:00.002+03:002012-10-06T14:05:01.673+03:00Άκου, βλέπε, νοιώσε.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-fHXcsP3TmkU/UGwx3NnpjzI/AAAAAAAAFJI/9pC84wjrCsg/s1600/52306-208039239_874648870b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-fHXcsP3TmkU/UGwx3NnpjzI/AAAAAAAAFJI/9pC84wjrCsg/s1600/52306-208039239_874648870b.jpg" /></a></div>
<br />
Στα τετράδια του σχολείου μάθαμε από παιδιά πως τους ήχους τους ακούμε με τα αυτιά, τις εικόνες τις βλέπουμε με τα μάτια, τη χαρά ή τον πόνο με την καρδιά, τη μυρωδιά με τη μύτη και το φαγητό με τη γλώσσα.<br />
Λίγα χρόνια αργότερα, αποδείχθηκαν τα παραπάνω με τα επιχειρήματα της Βιολογίας με εξαίρεση την κακόμοιρη καρδιά που τη θέση της έκλεψε ο εγκέφαλος μας. <br />
<br />
Αρκετά χρόνια παρακάτω, αρχίσαμε να αμφιβάλουμε την αυστηρή σχέση των αισθήσεων.<br />
Για παράδειγμα σε αυτό που αφορά τη μουσική. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-KhDOdDlNxHI/UGwxfEMaEnI/AAAAAAAAFI4/VIBOcQReL1M/s1600/Waiting_In_Black_and_White_by_overcoming_silence.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="412" src="http://3.bp.blogspot.com/-KhDOdDlNxHI/UGwxfEMaEnI/AAAAAAAAFI4/VIBOcQReL1M/s640/Waiting_In_Black_and_White_by_overcoming_silence.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Στη μυθολογία, προσωπικά θεωρώ πως, οι μούσες ήταν οι μεγαλύτερες πόρνες. Είχαν το πιο ισχυρό όπλο με το μέρος τους. Ισχυρότερο από αυτό της Αφροδίτης ή του Άρη. <br />
<br />
Βλέπεις, η μουσική είναι ο συνδετικός κρίκος όλων. Η μεγάλη μήτρα.<br />
Έρωτας? Μίσος? Αγάπη? Πόνος? Ικανοποίηση? Επτά ανθρώπινα αμαρτήματα?<br />
Όλα εκφράζονται μέσω της Μελωδίας. Κι ακόμα περισσότερο, η Μελωδία μπορεί να γεννήσει όλα αυτά. <br />
<br />
Υπάρχει κι ειδική σύνδεση της μουσικής με τη ψυχολογία. <br />
Είτε προς το λευκό,<i> βλέπε λογοθεραπεία</i>, είτε προς το μάυρο, <i>βλέπε Γκουαντανάμο</i>. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-frt440QbZbo/UGwxwf1bHVI/AAAAAAAAFJA/XmDWNXB0Unw/s1600/ecVvparT81rpR0iyhLNJByOEKaA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="382" src="http://4.bp.blogspot.com/-frt440QbZbo/UGwxwf1bHVI/AAAAAAAAFJA/XmDWNXB0Unw/s640/ecVvparT81rpR0iyhLNJByOEKaA.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Είναι δύσκολοι καιροί για καθαριότητα και γαλάζια αίματα. Το αίμα πάντα κόκκινο θα είναι. <br />
Η μπασταρδοποίηση, επομένως, των αισθήσεων είναι κάτι περισσότερο από αποδεκτή' 'ισως και στόχος ζωής, ολοκλήρωσης. <br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<b>Άκου τον ήχο που βγάζει ο καθαρός ουρανός, ακόμα κι αν σιωπή σου μοιάζει. </b><br />
<b>Δες την εικόνα που βγάζει μια μαγεμένη μελωδία, ακόμα κι αν φοβάσαι να αφεθείς. </b><br />
<b>Νοιώσε τη χαρά και τη λύπη μέσα στις φλέβες, ακόμα κι αν γονατίσεις αδύναμος. </b><br />
<b>Μύρισε το κρύο του βουνού, ακόμα κι αν έχεις χάσει το δένδρο. </b><br />
<b>Γεύσου το κορμί πριν την ακουμπήσεις, ακόμα κι αν είναι ήδη αργά. </b></blockquote>
<br />
<i>Μη φοβηθείς το απόλυτο μαύρο, δε βλέπεις αληθινά' το καθαρό λευκό, δε νοιώθεις με την καρδιά' να φοβάσαι τα χρώματα, αυτά φλερτάρουν με όλες σου τις αισθήσεις. </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/vN15A8LnzMg?rel=0" width="640"></iframe><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/iT65BTltmZs?rel=0" width="640"></iframe></div>
<br />
<b>Υ.Γ.</b> με αφορμη: <a href="http://evakisthoughts.blogspot.gr/2012/01/blog-post_22.html">http://evakisthoughts.blogspot.gr/2012/01/blog-post_22.html</a></div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-54418866027607774162012-09-30T01:39:00.000+03:002012-09-30T11:41:50.328+03:00Flip the coin and then, flip the switch.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-vjDtH8ZRfOI/UGd1zn_uJhI/AAAAAAAAFII/R3KjIkiqcTc/s1600/twoface_31.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-vjDtH8ZRfOI/UGd1zn_uJhI/AAAAAAAAFII/R3KjIkiqcTc/s400/twoface_31.jpg" width="263" /></a></div>O Harvey Dent ή αλλιώς, Two-Face, μετά από ένα ψυχολογικό και σωματικό break down, άρχισε να παίρνει όλες τις αποφάσεις βάσει ενός τυχερού νομίσματος. <i>Από τις αγαπημένες πολιτικές φιγούρες, κι ας είναι επί της ουσίας ένας κόμικ χαρακτήρας, θα επανέλθουμε αργότερα στην περίπτωσή του.</i><br />
<br />
<b>Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.</b><br />
Σα μια πέτρα στο λιβάδι έπειτα από ένα βροχερό πρωινό' ένα πρωινό που διαρκεί απαρχής τούτου του παραμυθιού. <br />
Η μια πλευρά είναι καθαρή, βρεγμένη, λεία. Αντιθέτως, η άλλη περισσότερο τραχιά, τυλιγμένη στην υγρασία της υγρής γης, σκοτεινή κι αθέατη.<br />
Αθέατη μέχρι ένας περίεργος περαστικός την ανασηκώσει. Μέχρι η γης από κάτω φαγωθεί, υποχωρήσει. <br />
<br />
<b>Και κάπου εκεί φτάνουμε σ'εσένα κι εμένα.</b> <i>Το νόμισμα του χαρακτήρα, της ουσίας.</i><br />
<br />
Πίσω από γρίλιες, πίσω από παράθυρα και παραθυρόφυλλα (ή παντζούρια, όπως σε βολεύει), ο άνθρωπος είναι ο εαυτός του. Πιστός από μήτρα διότι πολύ απλά δεν έχει αιτία να μεταμορφωθεί, να παραμορφώσει, υπερ-μορφώσει ή υπό-μορφώσει την υπόστασή του, τη στάση απέναντι στο περίγυρο ή σε καταστάσεις που γειτνιάζουν. Την πρόσβαση σε αυτή την πλευρά έχουν οι λιγοστοί. Οι πιστοί ή άπιστοι που ανάμεσά τους ο άνθρωπος νοιώθει ασφάλεια και <b>εφησυχασμό</b>.<br />
<br />
Ο κανόνας λέει πως ο άνθρωπος ρίχνει το νόμισμα στον αέρα ανάλογα το περιβάλλον, την παρέα, το/τη σύντροφο. Η χειρότερη των περιπτώσεων αναφέρεται στην ανάγκη αλλαγής, προσαρμογής του χαρακτήρα και των πράξεων. <b>Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό βέβαια αλλά έχει μια φρικτά αρνητική συνέπεια. </b><br />
<i>Την ελπίδα. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-RMf03R4MKAU/UGd17Bo30XI/AAAAAAAAFIQ/JNnRNRi2L2c/s1600/Hidden+Man.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-RMf03R4MKAU/UGd17Bo30XI/AAAAAAAAFIQ/JNnRNRi2L2c/s1600/Hidden+Man.jpg" /></a></div><br />
Βλέπεις, <b>σμίγουμε με την ελπίδα αυτή. </b><br />
Ο σύντροφος μας θα μεταμορφωθεί σε ένα πλάσμα το οποίο εμείς ονειρευόμαστε, μας ταιριάζει, δεν ταρακουνά τις συνήθειες και την καθημερινότητά μας. <br />
Σπάνια θα απολαύσουμε την ομορφιά της σύγκρουσης και πιο σπάνια τα νομίσματα της σχέσης θα παραμείνουν και τα δυο στη θέση τους. <br />
<br />
Είτε ο ένας είτε η άλλη, θα γυρίσουν το νόμισμα. Θα αφήσουν τα παράθυρα ξωπίσω και θα υπερβούν το μέτρο των. Θα αντιγράψουν λέξεις, αντιδράσεις, το κλάμα ή το χαμόγελο. Μια σχέση δύο συντρόφων θα γίνει σχέση του ενός με ένα κακό αντίγραφο του εαυτού του. <br />
<br />
Στην περίπτωση αυτή υπάρχουν δυο μονοπάτια τα οποία και τα δύο είναι δυσάρεστα για τον ένα ή και τους δύο.<br />
<i>Είτε</i> η σχέση θα ρίξει μπετόν στα θεμέλια και θα φυλακίσει για πάντα την άλλοτε φωτεινή πλευρά της πέτρας οδηγώντας στη μιζέρια και τη θλίψη του ενός αλλά κι ενδεχομένως τη βαρεμάρα και τη μονοτονία του άλλου.<br />
<i>Είτε</i> η πέτρα θα πεταχθεί μακριά στο γρασίδι και οι δρόμοι των άλλοτε συντρόφων θα χωρίσουν. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-4Pm10epgIN0/UGd2RkKE5FI/AAAAAAAAFIY/h3aiUtRIVtY/s1600/Dreamstone8700m1w.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://4.bp.blogspot.com/-4Pm10epgIN0/UGd2RkKE5FI/AAAAAAAAFIY/h3aiUtRIVtY/s640/Dreamstone8700m1w.jpg" width="640" /></a></div><br />
<b>Σπάνιες και συνάμα τόσο όμορφες και λαμπρές οι περιπτώσεις </b>όπου οι πέτρες γλιστρούν στην επιφάνεια της λίμνης, δίπλα δίπλα, μέχρι ως ότου οι δύο πλευρές γίνουν μία με διακριτές επιφάνειες. <br />
Επιφάνειες οι οποίες συνυπάρχουν αρμονικά, μαθαίνοντας, διαφωνώντας, γελώντας, κλαίγοντας, σιωπηλά, βροντερά, βίαια ή με χάρη. <br />
<br />
Υπάρχει και μια ακόμα περίπτωση. <br />
Αυτή όπου ο/η σύντροφος σου μετά τον αποχωρισμό σας, σε αναποδογύρισε μονομερώς κι ενάντια στη θέλησή σου, είτε σιγά σιγά και μεθοδικά είτε με μιας. <br />
Εκεί όπου η τραχιά πλευρά του χαρακτήρα σου έρχεται στην επιφάνεια επηρεάζοντας ανθρώπους που αγαπάς και δε χρωστούν να υπομένουν τα νεύρα, την απόγνωση ή αυτό που εσύ αποκαλείς τώρα "εαυτό".<br />
<b>Εκεί όπου νιώθεις πως είσαι τόσο δυνατός ώστε να μπορείς να την αγνοείς μέχρι να αρχίσει να αμφισβητεί την ίδια της την ύπαρξη. </b><br />
<i>Εκεί όπου το σκοτάδι ήρθε στην επιφάνεια μόνο και μόνο για να σου θυμίσει τις ηλιόλουστες ημέρες του λιβαδιού. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-HScMaDg_NtM/UGd2YVtF_wI/AAAAAAAAFIg/A7_Jzchx4hY/s1600/487188_10151953852375290_358354608_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://3.bp.blogspot.com/-HScMaDg_NtM/UGd2YVtF_wI/AAAAAAAAFIg/A7_Jzchx4hY/s640/487188_10151953852375290_358354608_n.jpg" width="640" /></a></div><br />
<b>Και στην τελική, στο χέρι σου είναι κυριολεκτικά δικέ μου, να πετάς το νόμισμα στον αέρα μέχρι να προσγειωθεί η επιθυμητή πλευρά στη σιγουριά της παλάμης σου. </b><br />
<i>Ακριβώς όπως ο Harvey.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><iframe width="640" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/VWnjChVwflw?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/DTp148i_Lxo?rel=0" width="640"></iframe></div></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-15377209718045192992012-09-30T00:15:00.001+03:002012-09-30T00:15:44.686+03:00Liebe, love, sex, amour, passion, dragoste: ο έρωτας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-6XxSPqVBGeI/UGdiF8oPM5I/AAAAAAAAFH0/nYMiu29_3xE/s1600/%CE%95%CE%A1%CE%A9%CE%A3_%CE%9A%CE%91%CE%99_%CE%A8%CE%A5%CE%A7%CE%97_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://4.bp.blogspot.com/-6XxSPqVBGeI/UGdiF8oPM5I/AAAAAAAAFH0/nYMiu29_3xE/s640/%CE%95%CE%A1%CE%A9%CE%A3_%CE%9A%CE%91%CE%99_%CE%A8%CE%A5%CE%A7%CE%97_2.jpg" width="622" /></a></div>
<blockquote>
<b>Ο Έρωτας?</b> Πως αλλιώς να ονοματίσουμε την ορμή που, ως ματιάσει την ύλη, γοητεύεται και θέλει να τυπώσει απάνω της την όψη της?.. <br />
<br />
Ζυγώνει την ψυχή και θέλει να σοφιλιάσει, να μην υπάρχουν εγώ και συ' φυσάει απάνω στη μάζα τους ανθρώπους και θέλει, συντρίβοντας τις αντιστάσεις του νου και του κορμιού, να σμίξουν όλες οι πνοές, να γίνουν άνεμος σφονδρός, ν'ανασηκώσουν τη γης!<br />
<br />
Στις πιο κρίσιμες στιγμές, ο Έρωτας συναρπάζει και σμίγει με βία τους ανθρώπους, οχτρούς και φίλους, είναι μια πνοή ανώτερη τους, ανεξάρτητη από την επιθυμία κι από τα έργα τους. Είναι η πνοή του Θεού, η αναπνοή του, απάνω στη γης!<br />
<br />
Κατεβαίνει απάνω στους ανθρώπους, όπως του αρέσει. <i>Σα χορός, σαν έρωτας, σαν πείνα, σα θρησκεία, σα σφαγή. </i><br />
<br />
Δεν μας ρωτάει. </blockquote>
<div style="text-align: right;">
-Νίκος Καζαντζάκης (Ασκητική)</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/Zr7Tue_X6sU?rel=0" width="640"></iframe><br /></div>
</div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-34253647398766735502012-09-27T20:00:00.000+03:002012-09-27T20:14:58.801+03:00Ο τελευταίος ν'ανάψει τ'αστέρια.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάποτε μάλωνε ο πατέρας.<br />
<i>"Μη κοιτάς το πάτωμα. Να κοιτάς τον άλλο πάντα στα μάτια."</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-8kIpKtF4lWo/UGQpGIari5I/AAAAAAAAFHQ/RT7YdbNZdjc/s1600/image.ashx.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-8kIpKtF4lWo/UGQpGIari5I/AAAAAAAAFHQ/RT7YdbNZdjc/s400/image.ashx.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Εκτός του ποιητικού περί κομμάτια, βλέπε Αλκίνοος, δεν είχε πολύ άδικο ξέρεις. <br />
Αν το σκεφτείς, αυτός που σε υποτιμά πιο χαμηλά κι από τη δραχμή, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. <br />
<br />
<b>Ξέχασες</b> αδελφέ μου να κοιτάς τα μάτια, να κοιτάς ευθεία τον καθρέφτη. <br />
<b>Καμπούριασες</b> στις παρέες σου, τα καφέ και τα μπαρ, την σιωπηλή κουλτούρα και υπομένεις για να υπάρχεις. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-cUYxwcZsIOc/UGQpSZClCXI/AAAAAAAAFHY/Fr1XzO0CEc0/s1600/holding-the-sun.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="285" src="http://3.bp.blogspot.com/-cUYxwcZsIOc/UGQpSZClCXI/AAAAAAAAFHY/Fr1XzO0CEc0/s400/holding-the-sun.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Φοβήθηκες</b> τον ήλιο. Μη καείς. <br />
Να βάλεις αντιηλιακό. Να βάλεις αντιηλικιακό. Να βάλεις γυαλιά ηλίου και το αλεξήλιο μαζί. <br />
<br />
Στο είχε πει ένας Κινέζος αιώνες πριν.<br />
<i>"Αντί να διαμαρτύρεσαι για το σκοτάδι, άναψε ένα κερί."</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-wY7kjrwhOL8/UGQpXNUi6iI/AAAAAAAAFHg/aDGhH6gpjIo/s1600/3904_peftasteria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" src="http://1.bp.blogspot.com/-wY7kjrwhOL8/UGQpXNUi6iI/AAAAAAAAFHg/aDGhH6gpjIo/s400/3904_peftasteria.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Εμείς <b>θα ανάψουμε τα αστέρια αδελφέ μου</b>. <br />
Και θα βγούμε στο δρόμο με ψηλά το κεφάλι κι ενωμένα τα χέρια.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/b6tlOu8NV2w?rel=0" width="640"></iframe> </div>
</div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-23229486397604829292012-09-27T03:14:00.000+03:002012-09-27T03:16:13.700+03:00Η βάρδια τώρα ξεκινά.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-7vtuwCOxzvY/UGOZZvcT0fI/AAAAAAAAFGk/O4dz0Z1EQdg/s1600/1283677200_x_c7044ec8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="295" src="http://1.bp.blogspot.com/-7vtuwCOxzvY/UGOZZvcT0fI/AAAAAAAAFGk/O4dz0Z1EQdg/s400/1283677200_x_c7044ec8.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Αν μ' αγαπάς άσε με ελεύθερο</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>να κάνω ό,τι μου γουστάρει</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Εμένα η βάρδια μου τελείωσε</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>κι αυτοί δεν πήρανε χαμπάρι </b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-5SUuvZOL_38/UGOZiz5xWHI/AAAAAAAAFGs/u_ZgkCT2yjo/s1600/freedom.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-5SUuvZOL_38/UGOZiz5xWHI/AAAAAAAAFGs/u_ZgkCT2yjo/s400/freedom.png" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Αν μ' αγαπάς άσε με μόνο μου</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>να βρω την άκρη στη ζωή μου</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Ό,τι είχα και δεν είχα το 'δωσα</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>τώρα θα πάρουν τη φωνή μου</b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-4L16AY7G0eY/UGOZrL06lwI/AAAAAAAAFG0/5nsWrGj7wxs/s1600/mains-peint.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-4L16AY7G0eY/UGOZrL06lwI/AAAAAAAAFG0/5nsWrGj7wxs/s400/mains-peint.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Αν μ' αγαπάς δέξου το τίποτα</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>που έχω τώρα να σου δώσω</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Είναι το μόνο που μου απόμεινε</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>και θέλω να σ' το αφιερώσω</b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-UWp1UO9XBow/UGOZxCheQCI/AAAAAAAAFG8/6RZ-mlTUPw8/s1600/2183358924_1214424619.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-UWp1UO9XBow/UGOZxCheQCI/AAAAAAAAFG8/6RZ-mlTUPw8/s400/2183358924_1214424619.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Αν μ' αγαπάς μην πεις κουβέντα</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>όσα τα μάτια σου κι αν δούνε</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Σαράντα χρόνια τόσα ψάχνουνε</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>όμως ποτέ, ποτέ δε θα με βρούνε</b></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/ykgF-hSPWsM?rel=0" width="640"></iframe><br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<b>Αν μ'αγαπάς, άσε με ελεύθερο</b><br />
<b>Στίχοι:</b> Πάνος Ηλιόπουλος<br />
<b>Μουσική:</b> Λάκης Παπαδόπουλος<br />
<b>Πρώτη εκτέλεση: </b>Λάκης Παπαδόπουλος</blockquote>
</div>
</div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-73685579255755395202012-09-27T01:30:00.003+03:002012-09-27T01:30:55.441+03:00Η στάχτη χόρευε το χιόνι.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το παράθυρο χτύπησε στο τοίχο με δύναμη. <br />
Ο θόρυβος ήταν αρκετός για να ανοίξει τα μάτια της με απορία. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-BaKSEo8eyAU/UGOB0BJhN6I/AAAAAAAAFGI/-GG64ULNyc8/s1600/night.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/-BaKSEo8eyAU/UGOB0BJhN6I/AAAAAAAAFGI/-GG64ULNyc8/s400/night.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Τα πόδια της τα ένοιωθε υγρά. Άπλωσε το χέρι και με 2 δάκτυλα χάιδεψε το αριστερό μηρό' έπειτα τα έφερε μπροστά από τα μισάνοικτα χείλη και δειλά τα έγλυψε με τη γλώσσα. Ουίσκι. <br />
<br />
Οι σκέψεις της είναι ακόμα θολές. Το χθες μπερδεμένο με το αύριο. Οι φοβίες με την ελπίδα. Κι όμως, αυτή η στιγμή είχε ακόμα χώρο για ένα χαμόγελο. Ένα χαμόγελο δειλό με ερμητικά τα χείλη. Διαρκείας μες τις μισές σκέψεις.<br />
<br />
Ο καναπές που είχε ξαπλώσει το μισόγυμνο κορμί της είχε το χρώμα της φωτιάς. Όχι της ζωηρής αλλά αυτής που έκαιγε χρόνια έντονα, μέσα της. <br />
Κράτησε τα στήθη με τα δύο χέρια. Πόσο θα ήθελε να μην είναι δικά της αυτά τα χέρια και πόσο θα ήθελε να μπορούσε να ανοίξει το στέρνο διάπλατα' να σβήσει τη φλόγα. <br />
<br />
Μπροστά της η τηλεόραση, μεγάλη, χοντρή, με δύο κέρατα απάνω και χιόνια, στάχτη στο πρόγραμμα της ώρας. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-rLe9Zt4CsHs/UGOB-6-2YEI/AAAAAAAAFGQ/VA20e9meH_w/s1600/0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-rLe9Zt4CsHs/UGOB-6-2YEI/AAAAAAAAFGQ/VA20e9meH_w/s400/0.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Κι εκεί είδε πρώτα, ασπρόμαυρο το ποτάμι. Έπειτα το δάσος. Ύστερα μια φιγούρα. <br />
Μια φιγούρα που χόρευε ανάμεσα στο γκρι και το μαύρο. <br />
Μια λευκή φιγούρα που μεγάλωνε σαν εστίαζε πάνω της. <br />
Ένα ρίγος φίλησε την πατούσα, ακολουθώντας ολόκληρη τη διαδρομή μέχρι τη λεκάνη της. <br />
<br />
Δεν ήξερε αν ήταν φόβος ή λαχτάρα. Δεν ήξερε αν χαμογελούσε ή αν το ουίσκι μούσκεψε το μάγουλό της. <br />
Ήξερε μόνο ότι εκείνος, θα ερχόταν. <br />
<br /></div>
ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-8292905742939659672010-12-25T21:13:00.004+02:002010-12-26T04:55:06.559+02:00Ο Santa εβγαλε Claws κι αρχισε να νιαουριζει.<b>Χριστουγεννα.</b><br />
Κακα τα ψεμματα, παντα μιλουσαμε για τις διακοπες τουτων των ημερων κι οχι για τις σπηλιες, τους μαγους και το αστρο <i>που εχασε την παρακαμψη.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZAewI7qdI/AAAAAAAADpg/RG1DN9Pd_Ik/s1600/85124.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZAewI7qdI/AAAAAAAADpg/RG1DN9Pd_Ik/s320/85124.jpg" width="320" /></a></div><br />
<b>Τα Χριστουγεννα μυριζουν αναμνησεις</b> σαν εκεινη τη φορα που παιδι ανοιγες ολες τις ντουλαπες του σπιτιου σαν ελειπαν οι γατες προσπαθωντας να βρεις το δωρο της χρονιας' <i>μαλλον μεσα σου ο Αγιος Βασιλης ηταν ηδη φορολογουμενος γονιος. </i><br />
Σαν την αλλη φορα που γεμισε το σπιτι αλευρι και <b>μυρωδια φρεσκου βουτυρου. </b><br />
<b>Σαν τα μεγαλα οικογενειακα τραπεζια</b> στους παππουδες και τις γιαγιαδες με το απιστευτα ευγεστο φαγητο και τις λοιπες λιχουδιες, τις βαρετες συζητησεις των "μεγαλων" και τους μεσημεριανους υπνους στο καναπε <i>λιγο πριν ξυπνησεις για την επιστροφη σπιτι σου. </i><br />
Σαν το φουσκωτο Santa Claus που ειχε κακη τυχη<b> στα νυχια ενος ευνουχου γατου. </b><br />
<b>Σαν τα χιονια, το κρυο και την απιστευτα κουραστικη υπερπροστασια εναντια του,</b> που παντα κατεληγε σε ιδρωμενες φανελες ακομα και στο γειτονικο μηδεν.<br />
<b>Τα χρονια περασαν, </b>το παιδι προσπερασε την εφηβεια γιορταζοντας διακοπες απο την απιστευτη κουραση του σχολειου, των φροντιστηριων, των ατελειωτων homeworks, των παιδικων φιλων που σε ανεχονται ακομα, των ξενων γλωσσων <i>και των γυναικειων που σου δανεισαν ηλιολουστες στιγμες. </i><br />
<b>Ο Αγιος Βασιλης μεγαλωνε κι αυτος</b> με δυσκολια στη μνημη και κουρασμενα ξωτικα, ταρανδους που εκαιγαν diesel και στρατονομους Σκρουτζ <i>συντροφους ολου αυτου του ταξιδιου. </i><br />
Πανεπιστημιο, χαρες, ανεμελια και παντα αγαπημενο κρυο. Οχι σε μια στιγμη, αλλα σταδιακα αρχισες <b>να εκτιμας περισσοτερο τα αφτιασιδωτα κι ατελη προσωπα απο το νεο σου lego, playmobil, playstation κτλ. </b><br />
Και να σου αυτες τις μερες <b>οι κουραμπιεδες, οι νεοι φιλοι, οι παλιοι αδελφοι, οι γκομενες, τα προσωπα, οι γνωστοι κι η οικογενεια να σου γεμιζουν τις ημερες</b> <i>και τις σκεψεις.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZBW3Mdh7I/AAAAAAAADpk/mDSlWXsKSfM/s1600/sexy_ms_claus_santas_wife_in_lingerie_by_al_rio_photosculpture-p1535911040150555433ppq_400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZBW3Mdh7I/AAAAAAAADpk/mDSlWXsKSfM/s320/sexy_ms_claus_santas_wife_in_lingerie_by_al_rio_photosculpture-p1535911040150555433ppq_400.jpg" width="320" /></a></div><br />
Οσοι μενουν διπλα σου οταν χαιρεσαι, χαμογελας και λαμπεις,<b> αυτοι ειναι τ'αδελφια σου</b>. Αυτους δικε μου,<b> να τους προσεχεις για ολη σου τη ζωη. </b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZBgbfnw-I/AAAAAAAADpo/AGuRMlauCBw/s1600/playmobil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZBgbfnw-I/AAAAAAAADpo/AGuRMlauCBw/s320/playmobil.jpg" width="320" /></a></div><br />
<b>Και παντα να ευχαριστεις οσους σε φθονουν απο μισαλλοδοξια, κακια ή απλα ηλιθιοτητα</b>. <i>Αυτοι δικε κου, ειναι το καυσιμο σου. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZB56-eQ1I/AAAAAAAADps/F3NLcDwfnHU/s1600/lego-robot-santa-claus-500x507.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRZB56-eQ1I/AAAAAAAADps/F3NLcDwfnHU/s320/lego-robot-santa-claus-500x507.jpg" width="315" /></a></div><br />
<b>Χαμογελατε, τωρα γιορταζουμε. </b><br />
<i>Αυριο παλι. </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><object height="415" width="520"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/xCorJG9mubk?fs=1&hl=en_US&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/xCorJG9mubk?fs=1&hl=en_US&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="520" height="415"></embed></object></div><br />
ΥΓ: No remorse, no regrets.ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-4887232607085065422010-12-21T23:21:00.000+02:002010-12-21T23:21:18.811+02:00When a blind man dies since he's been hating your happiness when it rains..<b>Αναγκη.</b><br />
<i>Δεν το εχω, ακομα. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDCKS5Q7kI/AAAAAAAADpA/lzRRkPN11bY/s1600/Only_happy_when_it_rains_by_Chinuk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDCKS5Q7kI/AAAAAAAADpA/lzRRkPN11bY/s400/Only_happy_when_it_rains_by_Chinuk.jpg" width="400" /></a></div><br />
<b>Οι ανθρωποι φευγουν, πεθαινουν σα τους λησμονησεις. </b><br />
Καποιες φορες δε το θελεις και το παλευεις. <i>Καποιες αλλες το ευχεσαι. </i><br />
Η φλογα που μοιραζει ψυχρα, καποτε ζεστασια, τα ματια, το προσωπο, <b>δε θυμαμαι. </b><br />
<i>Καλυτερα.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDCa_gVkWI/AAAAAAAADpE/kttjOPBeX00/s1600/Blind-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDCa_gVkWI/AAAAAAAADpE/kttjOPBeX00/s320/Blind-1.jpg" width="193" /></a></div><br />
<b>Σφυριξε αδιαφορα, μπορεις.</b> Να το πιστεψεις, <b>μπορεις</b> κι ας χρειαζεται χρονο, επιμονη κι εγωισμο. Να το νοιωσεις, <b>πρεπει</b>. <br />
Γιατι για καποιον που θελεις να λησμονησεις, που επιθυμεις τον αναμνησιακο του θανατο, σκεψου οτι <b>θα σου στοιχισει πολλα περισσοτερα</b>. Θα βουτηξει στον πατο του παρελθοντος <i>αλλα οχι μονος</i>.<br />
Θα συρει μαζι του, δεμενα σε βαρια αλυσιδα, πολυτιμα για σενα "κοσμηματα" της σημερινης ζωης σου.<br />
<b>Μπορει να ειναι στιγμες μοναχα</b>, στιγμες που θα ξεπερασεις αν εισαι δυνατος κι εχεις προχειρο το αισθημα της αυτοσυντηρησης. <b>Μπορει να ειναι μερες</b>, μερες ολοκληρες που θα σε πονεσουν και σε διχασουν, μερες που θα σε γονατισουν μεχρι να ανοιξεις και παλι την πορτα σου. <b>Μπορει να ειναι χρονια</b>, καιρος αρκετος μα χαμενος που οφειλει να σε ξυπνησει απο τη ψευδαισθηση, την ουτοπια που επλασες με μελι και γαλα, χρονια που θα σε παρουν μαζι τους στο πυθμενα αυτης της λευκης βροχης. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDDFilPrhI/AAAAAAAADpI/-hqa6cSSZ7Y/s1600/333382-Landscape_Sea_by_MakbethStudio--SEAGULL+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDDFilPrhI/AAAAAAAADpI/-hqa6cSSZ7Y/s400/333382-Landscape_Sea_by_MakbethStudio--SEAGULL+copy.jpg" width="400" /></a></div><br />
<b>Θα σηκωθεις, θα πεσεις, θα σηκωθεις με θαρρος. </b><br />
Αλατι και πιπερι.<br />
<i>Γιατι δεν εισαι πλαστικος ουτε κι απο πηλο.</i><br />
<b>Ελπιζω μονο μεγαλε, να ξερεις να κρατας την αναπνοη σου' να τιθασευεις το δαιμονα σου' να καρτερεις..</b><br />
Κι ο ηλιος θα ξαναδυσει, <i>μεσανυχτα για σενα. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDDKkJzdXI/AAAAAAAADpM/u0Ye_8fsPDw/s1600/%25CE%2592%25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A7%25CE%2597.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TRDDKkJzdXI/AAAAAAAADpM/u0Ye_8fsPDw/s400/%25CE%2592%25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A7%25CE%2597.jpg" width="400" /></a></div><br />
<i>Γιατι εχθες εμαθα οτι παντρευτηκες. </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><object width="520" height="317"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/p5N4LlgM0o8?fs=1&hl=en_US&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/p5N4LlgM0o8?fs=1&hl=en_US&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="520" height="317"></embed></object></div><br />
<b>ΥΓ</b> Ενα τσιγαρο σκεψεις..<br />
<b>ΥΓ1</b> Αγαπητη μου Libertas, για σενα' <i>κι ας ηταν συντονισμος ζωης και διψας ;)</i>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-41334667870322824112010-10-15T17:09:00.001+03:002010-10-15T17:12:47.215+03:00Adeus. Ο καθρεφτης ραγιζει στα 11 χρονια ακριβως.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdPlHQERI/AAAAAAAADmc/744bdIWExEU/s1600/7gbm1j-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="303" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdPlHQERI/AAAAAAAADmc/744bdIWExEU/s400/7gbm1j-1.jpg" width="400" /></a></div><br />
<b>7 Σεπτεμβριου 1999. </b>Μεγαλος σεισμος στην Αθηνα, συναυλια των Πυξ Λαξ στο Θεατρο Γης της Θεσσαλονικης.<br />
Εντος ολιγων ημερων, και δια λογους που δεν αφορουν κανενα, απο Αθηναιος εγινα Θεσσαλονικιος. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdgCijxhI/AAAAAAAADmg/5CoG80YgqT0/s1600/0oy76d-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdgCijxhI/AAAAAAAADmg/5CoG80YgqT0/s400/0oy76d-1.jpg" width="400" /></a></div><br />
<b>Απο τοτε περασαν 11 χρονια.</b> Εντεκα γεματα χρονια σε ενα διαμερισμα το οποιο ικανοποιουσε τις φοιτητικες μου τρελες, διψες<i> κι αμαρτιες</i>. Ενα διαμερισμα απο το οποιο περασαν αμετρητα ατομα, φιλοι, συγγενεις<i> και γκομενες.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdlPE_HqI/AAAAAAAADmk/NbbGYw1PLp0/s1600/100_1496-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdlPE_HqI/AAAAAAAADmk/NbbGYw1PLp0/s400/100_1496-2.jpg" width="400" /></a></div><br />
Απιστευτες καταστασεις, εντονες στιγμες, στιγμες υπερβολικης χαλαρωσεις, βραδιες DVD, τουρνουα Pro, ερωτες, οργια, πλυσιμο πιατων, μαγειρεματα, ποσεις και καταπτωσεις, σκουπες και σφουγγαριστρες, οργανωσεις και φιλοξενιες, λυπες και χαρες, κατοικιδια, ελληνικα χαστουκια, γερμανικες δαγκωνιες<i> και φιλια ενος Γαλλικου υγροτοπου. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdyntOmnI/AAAAAAAADms/PqUSH21CfnY/s1600/My+place-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdyntOmnI/AAAAAAAADms/PqUSH21CfnY/s400/My+place-2.jpg" width="400" /></a></div><br />
Το σαλονι γεματο απο κειμηλια που καθενα εξ αυτων αποτελει και μια μικρη παυση απο τη ροη του παρελθοντος, μια ξεχωριστη στιγμη,<i> ενα ιδιαιτερο ατομο</i>. Βεβαια, υπαρχουν και γυρω στα 12 ηχεια με 3 subwoofers αλλα αυτο μαλλον αφορα τους γειτονες <i>οι οποιοι αλλαξαν 3 φορες μεσα σε αυτα τα χρονια. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdrx4FIaI/AAAAAAAADmo/I92PLtZ5BB4/s1600/Flat+Eric-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhdrx4FIaI/AAAAAAAADmo/I92PLtZ5BB4/s400/Flat+Eric-2.jpg" width="400" /></a></div><br />
Γειτονες που θα χτυπουσαν τα αγρια μεσανυχτα, με τη σκουπα, τους τοιχους. Γειτονες που θα χτυπουσαν το κουδουνι, παλι πρωινες ωρες, και θα ανοιγαμε εκπληκτοι. Γειτονες που θα εκαναν loud sex αργα το βραδυ <i>και συντομα θα ακουγαν αντι να ακουγοντουσαν</i>. Γειτονες που δε θα δισταζαν να πεταξουν κουβα με νερο απο τον 3ο οροφο οταν μια ημερα αποφασισαμε να κανουμε μπαρμπεκιου στο μισου μετρου μηκους μακροστενο μπαλκονι. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhd4gczJKI/AAAAAAAADmw/2R60h8M8g-Y/s1600/100_2282-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhd4gczJKI/AAAAAAAADmw/2R60h8M8g-Y/s400/100_2282-2.jpg" width="400" /></a></div><br />
Ενα κρεβατι που στεγασε ομορφες στιγμες,<i> kinky στιγμες </i>και ρομαντικες καποιες φορες. Ενας καθρεφτης που εχει ραγισει, <i>οπως και πολλα πραγματα του παρελθοντος</i>, οπως κι αρκετες αγαπες.<br />
<span style="font-size: x-small;"><i>Ενα κρεβατι που το σνομπαρω τα τελευταια 2 χρονια. </i></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhd-S7t6hI/AAAAAAAADm0/IXQ151H1eE0/s1600/sunrise+sunset-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLhd-S7t6hI/AAAAAAAADm0/IXQ151H1eE0/s400/sunrise+sunset-1.jpg" width="300" /></a></div><br />
Αλλαγη σελιδας οπως ελεγε ενας καλος μου φιλος χθες το βραδυ<i> καπου αναμεσα στις μπυρες, το ουισκι και τα σφηνακια τεκιλας. </i><br />
Δεν ειναι τοσο απλο ομως. <br />
Και<b> σιγουρα δεν ειναι μονο συναισθηματικο. </b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLheB1IJafI/AAAAAAAADm4/bfzau3ekJb0/s1600/19072009%28001%29-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TLheB1IJafI/AAAAAAAADm4/bfzau3ekJb0/s400/19072009%28001%29-2.jpg" width="400" /></a></div><br />
Ειναι μερος της ιδιας της ζωης, κακα τα ψεμματα, εντεκα χρονια ειναι αυτα. <b>Δεν ειναι σελιδα</b>. Ειναι ενας τομος ο οποιος τελειωνει και κλειδωνει με λουκετο ασφαλειας καθως πλεον η θεση του ειναι σε μια σκονισμενη βιβλιοθηκη την οποια θα ακουμπησω οταν φτασω στο Νοτο της δικης μου Ιθακης, <i>ελπιζω οχι συντομα. </i><br />
<br />
<b>Σκεψεις..</b> σε μια εβδομαδα ολα θα ειναι<i> διαφορετικα. </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/LiKQ8cFL-cU?fs=1&hl=en_US&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/LiKQ8cFL-cU?fs=1&hl=en_US&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object></div><br />
<b>edit</b>: <i>Με το που τελειωσε το κειμενο, φτερνιστηκα.</i><br />
<b>edit1</b>: <i>Οι φωτογραφιες (©Υπνωσις) εχουν τραβηχθει την πρωτη 4ετια κι αφορουν την ανεμελια των εκδηλων φοιτητικων χρονων! Το διαμερισμα πλεον δε θυμιζει τιποτα απολυτως απο τοτε. Αλλα για καποιο λογο, ηθελα να θυμηθω την αρχη αυτου του ταξιδιου. Suck it up ;)</i>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-78248223249924974602010-10-09T02:31:00.007+03:002010-10-09T03:14:53.055+03:00Στον παραποταμο των ονειρων που ξαναβρεθηκαν..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-lkws79OI/AAAAAAAADkE/4tk4JQwo1i4/s1600/hearts.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-lkws79OI/AAAAAAAADkE/4tk4JQwo1i4/s320/hearts.jpg" width="320" /></a></div><br />
Και να σου μεγαλε ενα ακομα βραδυ που θα βυθιστεις στο μεγαλο αυτο παραποταμο που αφησες πριν απο λιγο καιρο.<br />
Στο αριστερο σου χερι, οπλιζεις ενα Jack π<i>ου ορκιζοσουν οτι εξατμιστηκε μονο του τους καλοκαιρινους μηνες</i>.<br />
Στο δεξι, μια ακομα τελευταια γοπα, <i>ειχες την ατυχια να ξεμεινεις απο καπνο και τη βαρεμαρα να αναζητησεις αλλο</i>. <br />
Μπροστα δε σου χαμογελα η χαρουμενη ζωη που ελπιζεις να βιωσεις αλλα μια περιεργη οθονη με λαμπρα χρωματα και πολλα μικρα παραθυρα <i>που καποιες φορες ξεχνας το γιατι ειναι ανοικτα</i>. <br />
<br />
<b>Καποτε εγραφες σε τετραδιο</b>, <i>το φερνεις στο μυαλο σου και χαμογελας..</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-lyvkSELI/AAAAAAAADkI/CNBDU7-FNl8/s1600/autumn-river-bank.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="248" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-lyvkSELI/AAAAAAAADkI/CNBDU7-FNl8/s400/autumn-river-bank.jpg" width="400" /></a></div><br />
Σφαιρα στο οπλο της αυπνιας βρισκεται <b>μια μελωδια</b>, <i>για την ακριβεια πολλες</i>.<br />
Δεν εισαι μονος παρολο που απεναντι σου δε βρισκεται καποιο γνωστο προσωπο <i>αλλα μια γνωριμη φωνη. </i><br />
<br />
Νεοι παραποταμοι κι αναρωτιεσαι φιλε μου εαν υπαρχει ενα οριο που θα νοιωθεις πολυ χορτασμενος, πολυ βαρυς, <i>πολυ γερος</i> για να ξεφυγεις απο τη πορεια του Βορρα, για να δοκιμασεις ενα ακομα ανεξερευνητο μερος της διαδρομης <i>που εσυ ο ιδιος ονειρευοσουν χρονια να χαραξεις</i>.<br />
<br />
<b>Θυμασαι?</b> τα ονειρα και <i>τις υποσχεσεις</i>? <br />
Καποια βγηκαν αληθινα. Καποια βγηκαν πολυ αληθινα και καηκαν μεσα σε λιγο καιρο <i>χαραζοντας το περιεχομενο τους για παντα στο κορμι σου</i>. Καποια φλερταρουν ακομα με τη τρελα σου <i>και καποια εχουν απο καιρο ξεχαστει</i>. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-mezFi6VI/AAAAAAAADkM/OTkjXv4knJM/s1600/along_the_river_bank.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-mezFi6VI/AAAAAAAADkM/OTkjXv4knJM/s400/along_the_river_bank.jpg" width="400" /></a></div><br />
Εμπειρια, γνωση, πειρα, περιττη γνωση, γυρω γυρω ολοι..<br />
<br />
Ισορροπια? <br />
<br />
<b>Μακρια, μεγαλε, απο ημι-καταστασεις</b>. Εχεις μαθει απο μικρος να τα κανεις ολα στα ακρα, να φτανεις στο χειλος και να πηδας με ανοικτα ματια <i>κι ας γνωριζεις οτι θα το σπασεις το κεφαλι σου. </i><br />
<br />
Ελεγε<b> ο φιλοσοφος Καζαντζακης</b> οτι, πιο πολυ απο ολα <b>σιχαινοταν αυτο το "ημι"</b>, <i>πιο πολυ ακομα κι απο τον δαιμονα που λιμπιζοταν τη ψυχη</i> του. <br />
Δηλαδη μεγαλε, το ημι-μαλακας, ημι-εξυπνος, ημι-χαζος, ημι-τεμπελης, ημι-χοντρος, ημι-ντροπαλος, ημι-καλος. <br />
<br />
<b>Ειναι μαγκια</b> να εισαι κακος. Κακος σε ολα. Το μπορεις? <i>Το αντεχεις?</i> <br />
<br />
Κι ειναι ακομα πιο μαγκια να εισαι καλος. Καλος σε αυτο που επιλεγεις να κανεις, να ασχοληθεις, να κατακτησεις, <i>να αγαπησεις</i>. Το μπορεις και <b>θα το αντεξεις</b>. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-mqM2mHNI/AAAAAAAADkQ/OJS6RyhPZSs/s1600/IMG_0460.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TK-mqM2mHNI/AAAAAAAADkQ/OJS6RyhPZSs/s320/IMG_0460.JPG" width="320" /></a></div><br />
Κι ας επερασαν τα χρονια, <b>κι ας φαγαμε τα μουτρα μας</b> μεγαλε. Παλι τον ιδιο παραποταμο θα επιλεγαμε, <i>το ξερεις τοσο καλα</i>. Το ονειρευεσαι στις ραβδωσεις αυτης της καταραμενης γοπας που αρχισε να βρωμαει. <br />
Σε ξυπνησε η μυρωδια και πεταχτηκες. <br />
<br />
<b>Το χαμογελο δε το κρυβεις πια</b> απο τους φιλους. <br />
<br />
Ολα γυρω μας περιστρεφονται κι αλλαζουν, ολα θελουν να σε βγαλουν απο το δρομο σου, το κακο ειναι στη γωνια, το καλο κοιμαται και θελει να το λησμονησεις ενω η <i>καθημερινοτητα σου σού εχει χαρισει το κοκκινο του χαστουκιου</i>. <br />
<br />
Αλλα μεγαλε, <i>μη ξεχαστεις..</i> <b>εσυ θα επιλεγεις τον δικο σου παραποταμο..</b><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><embed allowfullscreen="true" flashvars="id=125431" height="340" src="http://www.greektube.org/gtplayer.swf" width="520" wmode="transparent"></embed></div><br />
<b>edit:</b> <i>Μετα 3 σιγαρετων, ενος Jack διχως παγου και blues του Νοτου.</i><br />
<b>edit1:</b> <i><b>Creep</b>, αυτος ηταν ο βραδινος βυθος ενος παραποταμου. Σ'ευχαριστω.</i>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-42081042905024565022010-08-21T19:44:00.001+03:002010-08-21T19:49:04.716+03:00Στη Θαλασσα βρισκεις λαθη, παθη, φωνες, βουτιες, μαγεια και ψαροσουπα.<blockquote><b>- "Δημητρη ξυπνα! ελα αγορι μου! πηγαινε να ριξεις λιγο νερο στο προσωπο σου κι ελα να φαμε πρωινο."</b></blockquote><br />
Το σεντονι ειναι ακομα δροσερο παρολη τη ζεστη που πολιορκει το νησι αυτες τις ημερες. Τα ματια μισοανοικτα, <i>κανουν κρατει μπας και με αφησουν να χουζουρεψω λιγο παραπανω. </i><br />
<br />
<blockquote><b>- "Δημητρη! Σηκω! αντε παιδι μου!"</b></blockquote>Μπα..<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_8_V2sO_I/AAAAAAAADdQ/cchFB_xeuiw/s1600/DSC01298.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_8_V2sO_I/AAAAAAAADdQ/cchFB_xeuiw/s400/DSC01298.JPG" width="400" /></a></div><br />
Αργα και ακρως βασανιστικα θα σηκωθω σημερα. Μικρο το μπανιο αλλα τοσο ευχαριστο το πρωινο νερο στα μουτρα. Στο μπαλκονι περιμενει ο παπους και η γιαγια με το γνωριμο πρωινο. Φρυγανιες και ψωμι, βουτυρο και μαρμελαδα, γαλα σοκολατουχο και χυμο πορτοκαλι. <i>Τι αλλο θα μπορουσα να ζητησω πρωι πρωι?</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9E5ZqVvI/AAAAAAAADdU/MM3ieTlzi_w/s1600/DSC01297.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9E5ZqVvI/AAAAAAAADdU/MM3ieTlzi_w/s400/DSC01297.JPG" width="400" /></a></div><br />
Η ωρα πλησιαζει αυτη του μπανιου στη θαλασσα. Σημερα θα παμε στην αλλη ακρη του Νεωριου. Μικρη η διαδρομη αλλα ιδιαιτερα αργη οταν μπουλουκι πηγαινουν παρεα 7-8 ποδηλατα <i>πειραζοντας ο ενας τον αλλον. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9XsyntBI/AAAAAAAADdc/tpC6a990Sog/s1600/DSC01354-1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9XsyntBI/AAAAAAAADdc/tpC6a990Sog/s400/DSC01354-1.JPG" width="400" /></a></div><br />
Φτασαμε! Τα ποδηλατα στην αμμο και τρεξιμο προς την εξεδρα. Θα κανουμε πολλες μα πολλες βουτιες <i>κι ας μας μαλωνουν οι μεγαλοι οτι θα πονουν τα αυτια μας!</i><br />
<br />
<blockquote><b>- "Μα καλα, αυτος ο Πετρος ειναι χαζος?! Επεσε με τη κοιλια του! Αυτο θα πονεσει!"</b></blockquote><br />
Σειρα εχει ο Μιχαλης με μια ακρως εντυπωσιακη "βομβα" ενοχλωντας τη θεια στη κοντινη ψαθα! <br />
Ο ηλιος δυνατος και καυτος <i>αλλα τα αντιηλιακα ειναι σιχαμερα</i> οποτε παραμενουμε στο νερο οσο πιο πολυ μπορουμε.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9OdHvRKI/AAAAAAAADdY/TuZ6W_M4ZlI/s1600/DSC01311.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9OdHvRKI/AAAAAAAADdY/TuZ6W_M4ZlI/s400/DSC01311.JPG" width="400" /></a></div><br />
Σε λιγο θα πλησιασει η ωρα του μεσημεριανου φαγητου, της μεσημεριανης ξεκουρασης λιγο<i> πριν ξαναπαρουμε τους δρομους. </i><br />
<br />
<blockquote><b>- "Ψαροσουπα εχει, μπες, ξεπλυσου και γρηγορα στο τραπεζι!"</b></blockquote><br />
Φρεσκα ψαρια απο τη πρωινη ψαρια του παπου (τι πρωινη δηλαδη! χαραματα!), η μαεστρια της γιαγιας και μια υπεροχη σουπα με καροτα, ρυζι και μικρες μπουκιες που μυριζουν ακομα θαλασσα!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9gss-N4I/AAAAAAAADdg/r4fkTzStbXw/s1600/DSC01332.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9gss-N4I/AAAAAAAADdg/r4fkTzStbXw/s400/DSC01332.JPG" width="400" /></a></div><br />
Υποχρεωτικη ξεκουραση και "ακινησια" <i>καθως μαλλον κι οι μεγαλοι δεν ειναι και τοσο ακουραστοι. </i><br />
Ο ηλιος εχει αρχισει να δυει και τα παιδια φωναζουν κατω απο το μπαλκονι να βγω για το απογευματινο μπανιο μπροστα απο την Πολυκατοικια. <br />
<b>Θα βγαλω και το φουσκωτο κανο καθως η Ιφιγενεια μου ζητησε χθες μια βολτα με αρκετα γλυκο τροπο</b><i> και σιγουρα δεν θα μπορεσω να της πω οχι. </i><br />
Θεε μου το κουπι ειναι πιο ψηλο κι απο μενα αλλα αρκετα γρηγορο και σταθερο!<i> <br />
<b>Στις ακρες του κολπου, πισω απο τους βραχους, η Ιφιγενεια με φιλησε για πρωτη φορα.</b> </i>Το στομαχι μου νοιωθει αρκετα περιεργα και δε νομιζω να φαω τιποτα αποψε..<i> ισως, ισως ενα μικρο παγωτο απο τη ταβερνα που βρισκεται κατω απο το διαμερισμα. </i><br />
Ευτυχως τα παιδια δεν μας πηραν χαμπαρι. Δεν αντεχω με τιποτα αυτα τα πειραγματα,<i> ντρεπομαι</i>!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9oAcDokI/AAAAAAAADdk/T3tuZQg1DdY/s1600/DSC01333.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9oAcDokI/AAAAAAAADdk/T3tuZQg1DdY/s400/DSC01333.JPG" width="400" /></a></div><br />
Γρηγορο μπανιο και ντυνομαι καλα για αποψε. Θα παμε σινεμα με τα παιδια.. και την Ιφιγενεια. <br />
Ο Πετρος μου ειπε οτι θα παμε με τα ποδηλατα γυρω στις οκτω και μιση καθως το κεντρο του Πορου, ο Πορος, δεν απεχει πολυ. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_97YIIPbI/AAAAAAAADds/bZRvaueoiSY/s1600/DSC01361.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_97YIIPbI/AAAAAAAADds/bZRvaueoiSY/s400/DSC01361.JPG" width="400" /></a></div><br />
Μικρη σταση στη ταβερνα για ηλεκτρονικα. Εκει βρισκεται ο Βασιλης με το Θοδωρη και τον Σπυρο. Εχει βαλει στοχο καλοκαιριου να τερματισει αυτο το καταραμενο Μπαμπλ Μπομπλ ή οπως στην ευχη το λενε οι μεγαλοι. <br />
<i>Ποσα πενηνταρικα εχει ταϊσει το ηλεκτρονικο αλλα</i> κολλαει παντα στη προτελευταια πιστα!<br />
Δε θα κατσω παραπανω κι ας ειναι απολαυστικα τα πειραγματα που του κανουν οι μεγαλυτεροι φιλοι μας. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9wLVuimI/AAAAAAAADdo/0Z7UU9sJqO0/s1600/DSC01356.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_9wLVuimI/AAAAAAAADdo/0Z7UU9sJqO0/s400/DSC01356.JPG" width="400" /></a></div><br />
5 ποδηλατα το ενα πισω απο το αλλο κι ενιοτε διπλα διπλα ξεκινησαμε για τον Πορο. Η διαδρομη ειναι πολυ ομορφη αν εξαιρεσεις τα γρηγορα επικινδυνα ταξι και τη δυσκολη ανηφορα στου Τουρλακακη. <br />
<br />
<blockquote><b>- "Να τα δεσουμε με αλυσιδα?"</b><br />
<b>- "Οχι ρε, θα τα βλεπουμε κι απο πανω αλλα ειναι εδω κι ο κυριος Χρηστος."</b><br />
<b>- "Πετρο μπες πιο μεσα, θα κατσω εγω στην ακρη."</b><br />
<b>- "Ρε παιδια, εχει δει κανεις την πρωτη ταινια? Τι ειναι αυτος ο Εξολοθρευτης?"</b></blockquote><br />
Το κακο ρομποτ παιρνει υγρη μορφη και κυνηγαει τους καλους. <br />
<b><i>Η Ιφιγενεια τρομαζει και μου σφιγγει το χερι</i></b>. <br />
Εγω κοιταγα απο την αλλη πλευρα <i>καθως αποψε θελω να κοιμηθω ησυχος κι οχι με εφιαλτες</i>!<br />
Στριμωγμα και γρηγορα κατεβασμα, ποδηλατα και επιστροφη απο το θερινο σινεμα του νησιου. <br />
Η ωρα ειναι αργα<i> και ο παπους δεν θα κοιμηθει εαν δε ξαπλωσω στο κρεβατι μου. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_-Km9SigI/AAAAAAAADdw/RJ3SxEJEar0/s1600/DSC01417.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_-Km9SigI/AAAAAAAADdw/RJ3SxEJEar0/s400/DSC01417.JPG" width="400" /></a></div><br />
<blockquote><b>- "Περασες καλα μαζι μας?"</b></blockquote><br />
<i><b>Η απαντηση μου ηταν ενα υγρο φιλι στο στομα.</b></i> Μια υπεροχη αισθηση, μια ονειρικη γευση<i> και ενα ατελειωτο αυπνο βραδυ..</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_-RJcvG3I/AAAAAAAADd0/DOtVb8zeI20/s1600/DSC01367.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_-RJcvG3I/AAAAAAAADd0/DOtVb8zeI20/s400/DSC01367.JPG" width="400" /></a></div><br />
<b>Τα χρονια ομως επερασαν και η αθωοτητα της παιδικης ηλικιας εχει απο καιρο χαθει. </b><br />
Το ιδιο και η μοναδικοτητα του νησιου καθως πλεον εχει γινει κοσμικο και πολυπληθες.<br />
Τα ποδηλατα ονειρο μακρινο καθως στη θεση τους υπαρχουν μηχανακια, γουρουνες και αδεξιες στιγμες. <br />
<b>Κατι ενωνει ομως τους δυο αυτους κοσμους.</b><br />
<i>Δεν ειναι η ιστορια ή οι αναμνησεις ουτε κι οι ιδιοι οι ανθρωποι. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_-XIe-_SI/AAAAAAAADd4/Kf0li-P2sIM/s1600/DSC01337.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TG_-XIe-_SI/AAAAAAAADd4/Kf0li-P2sIM/s400/DSC01337.JPG" width="300" /></a></div><br />
<b>Ειναι η Θαλασσα. </b><br />
<br />
<b>Η ιδια θαλασσα</b> που καποτε φιλοξενουσε παιδικες φωνες και ατελειωτα παιχνιδια στο νερο, αγωνες κολυμβησης, βουτιες και πατητες, η ιδια θαλασσα<b> φιλοξενει τη νεα γενια</b> με τα μωρα των τοτε παιδιων <b>καθως αυτα μεγαλωσαν πια, αλλα αργα κι αλλα αποτομα, ακολουθησαν τα δικα τους μονοπατια με τα δικα τους λαθη, παθη και κατορθωματα, μαγευτηκαν και μαγεψαν</b> <i>αλλα ποτε δε λησμονησαν. </i><br />
<br />
<b>Κι αυτη η Θαλασσα ειναι η πιο σοφη μητερα. <i>Μητρα κοινη ολων. </i></b><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><object height="278" width="450"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/cJjdbzLJnWA?fs=1&hl=en_US&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/cJjdbzLJnWA?fs=1&hl=en_US&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="450" height="278"></embed></object></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-29883780240026339962010-08-04T19:43:00.006+03:002010-08-04T19:48:48.542+03:00Υγιαίνετε αδέλφια..Ο μεγας Καζαντζακης αιρετικα μα εξαιρετικα φιλοσοφουσε:<br />
<br />
<blockquote><b>"Ο Θεός μου δεν είναι πάνσοφος. Το μυαλό του είναι ένα κουβάρι από φως και σκοτάδι και πολεμάει να το ξετυλίξει μέσα στο λαβύρινθο της σάρκας."</b></blockquote><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TFmXBYc0xsI/AAAAAAAADcY/kbBdXFo78oM/s1600/FOTO_IDENTIDADE_magritte.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TFmXBYc0xsI/AAAAAAAADcY/kbBdXFo78oM/s400/FOTO_IDENTIDADE_magritte.jpg" width="310" /></a></div><br />
Οχι, δεν προκειται να γραψω για την Εκκλησια. Δεν μου ειναι εξαλλου συμπαθης ο μοναδικος πλην ουτοπικος νυν κι αει επιχειρηματικος και συναμα πολιτικος παραδρομος που εχει λαβει και φυσικα προσφερει σε υψηλο κοστος..<br />
<br />
<blockquote><b>"Από την ευτυχία, από την καλοπέραση κι από την δόξα, ποτέ δεν πλάθεται ο Θεός, παρά από την ντροπή, από την πείνα και τα δάκρυα."</b></blockquote><br />
..αλλα θα αποφασισω επι τοπου πως <b>ολα βρισκονται εδω κι ολα εδω πληρωνονται</b>, <i>εσοδα και εξοδα</i>. <br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>Βεβαιως, το "εδω" δεν εχει καποια μεταφυσικη εξηγηση που θα γεμιζε το διωρο του Χαρδαβδελα. </strike></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TFmXPfn1dOI/AAAAAAAADcc/iw0lFIgVajE/s1600/325-1236454589.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TFmXPfn1dOI/AAAAAAAADcc/iw0lFIgVajE/s400/325-1236454589.jpg" width="400" /></a></div><br />
<b>Αφηνω τις αμαρτιες σε αυτους που τις αγοραζουν</b> <i>και συνεχιζω την αναζητηση. </i><br />
<br />
Την αναζητηση του <b>ξεχασμενου θεου που κρυβεται μεσα στο καθενα εξ ημων</b> <i>(πιπερι στο στομα μου!).</i> <br />
<br />
Και πριν σας παραπεμψω στην πρωτη αναρτηση αυτου του ιστολογιου, <a href="http://ypnosis.blogspot.com/2009/11/blog-post.html"><i>παρακληση επι της ουσιας</i></a>, <b>σας προσκαλω να ψαχνετε παντα το καλο στους ανθρωπους και να ελπιζετε</b>.. <i>οχι για τα ανωθεν αλλα για τα "εδω", οχι για το "παντα" αλλα για τις ενδιαμεσες στιγμες.</i><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>Ισως το ακουσω κι εγω ο ιδιος.. </strike></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TFmXazR63iI/AAAAAAAADcg/gsg2XUaDVlk/s1600/edward-cullen-dollar-part.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="147" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TFmXazR63iI/AAAAAAAADcg/gsg2XUaDVlk/s400/edward-cullen-dollar-part.jpg" width="400" /></a></div><br />
<i>Κι αν ολα αυτα μοιαζουν ασυναρτητα, δεν πειραζει. Μου φτανει που θα εχουν υπαρξει, καπου και καποτε, παλι Αυγουστο, κι ας εχουν περασει 6 χρονια, και παλι στην Αθηνα.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/1Wvjp6GBg0M&hl=en_US&fs=1?rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/1Wvjp6GBg0M&hl=en_US&fs=1?rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object></div><br />
<span style="font-size: x-small;">edit:<i> Το τραγουδι περιεχει στιχους που πιθανον θιγουν τον καθωσπρεπισμο καποιων. Αν αυτο ισχυει στην περιπτωση σας απλα μη το ακουσετε. Δε προκειται να λαβετε καποια δηθεν συγγνωμη. </i></span><br />
<span style="font-size: x-small;">edit 1:<i> Οσο παραδοξο κι αν (δε) φαινεται, η παρουσα διαπραγματευεται την υγεια κι οχι τη θρησκεια, την οποια παντα θυμομαστε σε καιρους δυσκολους. </i></span>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-66311566581625846392010-07-27T02:55:00.000+03:002010-07-27T02:55:59.007+03:00Safe from love turns South<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TE4eTrU0h-I/AAAAAAAADbw/cL3TNocUgLA/s1600/3158_01_23_2008_12_13_23_Bringing+Down+Broadway+-+Its+All+Gone+South.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TE4eTrU0h-I/AAAAAAAADbw/cL3TNocUgLA/s320/3158_01_23_2008_12_13_23_Bringing+Down+Broadway+-+Its+All+Gone+South.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div style="text-align: center;"><blockquote><b>Silent cries, violent eyes</b><br />
<b>Bright lights, fearless fights</b><br />
<b>Endless game, fuckin lame</b><br />
<b>Close the door, join a war</b></blockquote></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TE4eYx-le3I/AAAAAAAADb0/rsZqNi2wz20/s1600/42kra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TE4eYx-le3I/AAAAAAAADb0/rsZqNi2wz20/s400/42kra.jpg" width="400" /></a></div><br />
<blockquote><div style="text-align: center;"><b>Music flows, the cross shows</b></div><div style="text-align: center;"><b>Soul gives, Armageddon eve's</b></div><div style="text-align: center;"><b>Heart's pain, blood's plain</b></div><div style="text-align: center;"><b>Open thy eyes, break the lines</b></div></blockquote><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TE4ecRrqxZI/AAAAAAAADb4/xgLX0i8RhjA/s1600/stalemate.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TE4ecRrqxZI/AAAAAAAADb4/xgLX0i8RhjA/s320/stalemate.jpg" width="320" /></a></div><br />
<blockquote><div style="text-align: center;"><b>Shadows dance, lovers gasp</b></div><div style="text-align: center;"><b>Sorrow's touch, serious catch</b></div><div style="text-align: center;"><b>Game's stalemate, advertisin bait</b></div><div style="text-align: center;"><b>Shut your mouth, we're gone South</b></div></blockquote><br />
<div style="text-align: center;"><object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/h7n9gMzMhZc&hl=en_US&fs=1?rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/h7n9gMzMhZc&hl=en_US&fs=1?rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-61724563153657911762010-07-23T20:24:00.000+03:002010-07-23T20:24:41.314+03:00Τα πρόβατα το σκοτάδι λησμονούν..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TEnPco7XGvI/AAAAAAAADbk/osy_Hqr5vkE/s1600/192328-3299938lm6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="302" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TEnPco7XGvI/AAAAAAAADbk/osy_Hqr5vkE/s400/192328-3299938lm6.jpg" width="400" /></a></div><br />
<blockquote><div style="text-align: center;"><b>Κάθε παιχνίδι έχει μια νίκη και μια ήττα</b></div><div style="text-align: center;"><b>κι από παιδί το ξέρω, πριν την αλφαβήτα</b></div><div style="text-align: center;"><b>όμως απόψε ούτε νίκη, ούτε ήττα.</b></div><br />
<div style="text-align: center;"><b>Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο</b></div><div style="text-align: center;"><b>απ' το σκοτάδι ξέρω τι να περιμένω.</b></div><div style="text-align: center;"><b>Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο.</b></div></blockquote><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TEnPh2XgunI/AAAAAAAADbo/Bsl3aYWtdwk/s1600/angry_wolf-17138.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://1.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TEnPh2XgunI/AAAAAAAADbo/Bsl3aYWtdwk/s400/angry_wolf-17138.jpg" width="400" /></a></div><br />
<blockquote><div style="text-align: center;"><b>Κι όσο τη γη αυτή γυρίζει με ένα σώμα</b></div><div style="text-align: center;"><b>δεν έχει κλείσει τις παρτίδες του ακόμα.</b></div><div style="text-align: center;"><b>Κι όσο στο στήθος η καρδιά του θα χτυπάει</b></div><div style="text-align: center;"><b>θα τον κρατάει αυτή η ζωή κι ας μην του πάει.</b></div><br />
<div style="text-align: center;"><b>Περνούν οι άνθρωποι νερό, σιγά το νέο</b></div><div style="text-align: center;"><b>έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο</b></div><div style="text-align: center;"><b>μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω.</b></div><br />
<div style="text-align: center;"><b>Και κάθε τόσο που γεμίζει το φεγγάρι</b></div><div style="text-align: center;"><b>βγάζω το λύκο πριν τον πάρουνε χαμπάρι</b></div><div style="text-align: center;"><b>από τη νύχτα τους εκδίκηση να πάρει.</b></div></blockquote><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TEnPoSzyT1I/AAAAAAAADbs/HxbuE3TK3Z4/s1600/sky_and_water.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="395" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TEnPoSzyT1I/AAAAAAAADbs/HxbuE3TK3Z4/s400/sky_and_water.jpg" width="400" /></a></div><br />
<blockquote><div style="text-align: center;"><b>Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω με ένα σώμα</b></div><div style="text-align: center;"><b>δεν έχω κλείσει τις παρτίδες μου ακόμα.</b></div><div style="text-align: center;"><b>Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει</b></div><div style="text-align: center;"><b>θα με κρατάει αυτή η ζωή κι ας μη μου πάει.</b></div></blockquote><br />
<div style="text-align: right;"><b>Στίχοι: </b>Γεράσιμος Ευαγγελάτος</div><div style="text-align: right;"><b>Μουσική: </b>Θέμης Καραμουρατίδης</div><div style="text-align: right;"><b>Πρώτη εκτέλεση:</b> Νατάσα Μποφίλιου</div><br />
<div style="text-align: center;"><object height="283" width="460"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/AOw7-_mqgNk&hl=en_US&fs=1?rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/AOw7-_mqgNk&hl=en_US&fs=1?rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="460" height="283"></embed></object></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7231217421730942428.post-57151309193692618242010-07-14T17:18:00.001+03:002010-07-14T17:19:09.367+03:00Ο απατεωνας της ματαιοδοξης ευεργεσιας..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TD3GFKLtwDI/AAAAAAAADbI/RbOOp8Rfg4o/s1600/36648_443423971017_684531017_5876477_4195868_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TD3GFKLtwDI/AAAAAAAADbI/RbOOp8Rfg4o/s400/36648_443423971017_684531017_5876477_4195868_n.jpg" width="400" /></a></div><br />
<blockquote><b>Τι ειναι αρετη? Ευεργεσια στον πλησιον. Μπορω να ονομασω αρετη κατι αλλο εκτος απο αυτο που μου κανει καλο?</b><br />
<b>Βρισκομαι σε ενδεια και εσυ εισαι γενναιοδωρος. Βρισκομαι σε κινδυνο και εσυ με βοηθας. Με εξαπατουν και εσυ μου λες την αληθεια. Με παραμελουν κι εσυ με παρηγορεις. Ειμαι αδαης κι εσυ με διαφωτιζεις. Θα σε ονομασω χωρις δυσκολια εναρετο (..)</b></blockquote><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TD3GOHkic0I/AAAAAAAADbM/eb7aO9Nto8Q/s1600/happy+face.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TD3GOHkic0I/AAAAAAAADbM/eb7aO9Nto8Q/s320/happy+face.jpg" width="265" /></a></div><br />
<blockquote><b>Ο σωφρων κανει καλο στον εαυτο του, ο εναρετος κανει καλο στους αλλους (..)</b></blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TD3GSeUAEgI/AAAAAAAADbQ/EbUjoyU9wpQ/s1600/34314_443423746017_684531017_5876476_4890665_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/_HNM3FXp19Pw/TD3GSeUAEgI/AAAAAAAADbQ/EbUjoyU9wpQ/s400/34314_443423746017_684531017_5876476_4890665_n.jpg" width="400" /></a></div><blockquote><b>Μερικοι θεολογοι λενε οτι ο θειος αυτοκρατορας Αντωνινος δεν ηταν εναρετος' οτι ηταν ενας πεισματαρης στωικος που, καθως δεν του εφτανε να κυβερνα τους ανθρωπους, ηθελε επιπλεον να εκτιμαται απο αυτους' οτι προσφερε στον εαυτο του το καλο που εκανε στο ανθρωπινο γενος' οτι υπηρξε ολη του τη ζωη δικαιος, εργατικος, αγαθοεργος, απο ματαιοδοξια κι οτι δεν εκανε τιποτα αλλο απο το να εξαπατα τους ανθρωπους με τις αρετες του' τοτε φωναζω..</b><br />
<b>"Θεε μου, δινε μας συχνα τετοιους απατεωνες!"</b><br />
<br />
<div style="text-align: right;"><b>Βολταιρος ("Αρετη")</b></div></blockquote><br />
<div style="text-align: center;"><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/KgcN-NXkoA8&hl=en_US&fs=1?rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/KgcN-NXkoA8&hl=en_US&fs=1?rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object></div>ypnoshttp://www.blogger.com/profile/03061969080980608659noreply@blogger.com4